Playboy's Robyn gaat undercover in een parenclub

Met gezonde zenuwen voor wat deze avond me gaat brengen, trek ik mijn kleding uit. Alleen mijn hakken houd ik aan. De kleedruimte doet me denken aan die van een openbaar zwembad. Het enige verschil is dat ik omringd ben door vrouwen die, net als ik, gehuld zijn in uitdagende lingerie en kanten body’s, in plaats van bikini’s en badpakken. Een paar mannen lopen nonchalant voorbij, hun blikken vol verwachting. Mijn hart klopt in mijn keel. Waar ben ik aan begonnen?

Als ik straks mijn kluisje op slot draai en de ruimte verlaat, is er geen weg meer terug. Dan ben ik onderdeel van deze parenclub. Ik heb lang gefantaseerd over wat er zich hier afspeelt – van intense vrijpartijen tot spannende gesprekken. Nu is het eindelijk tijd om het speelveld te betreden en me over te geven aan al het genot dat achter deze deuren ligt te wachten.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Al zolang ik me kan herinneren, fantaseer ik over seks met meerdere mensen. Mannen, vrouwen: hoe meer, hoe beter. Vreemde handen die tegelijk mijn lichaam verkennen, de volledige overgave aan het moment, op alle mogelijke manieren bevredigd worden: alleen al dit opschrijven bezorgt me rode oortjes. Nadat ik onlangs mijn eerste trio had beleefd, werd mijn verlangen om deze fantasie uit te laten komen alleen maar sterker. Maar hoe?

Wie droomt van vrije seks met vreemden, komt al snel uit bij een parenclub. Volgens Wikipedia het best omschreven als een uitgaansgelegenheid waar stellen en singles elkaar ontmoeten om seksuele handelingen uit te voeren. Denk aan een soort erotische discotheek met dansvloer en bar, maar óók met playrooms, darkrooms, sauna’s of jacuzzi’s en gloryholes.

Klinkt op papier als dé plek om mijn stoutste fantasieën tot leven te brengen. Toch hielden hardnekkige vooroordelen me tegen. In mijn hoofd zag ik oudere, viezige mannen en vrouwen met kort-pittige kapsels en vreemde fetisjen voor me. Of ik stelde me voor dat ik in een scène belandde met stellen als Henk en Ingrid – die van die viral video op de Kamasutra-beurs. Mijn beeld van een parenclub was altijd wat Jambers-achtig: een beetje ordinair, een beetje sneu, en allesbehalve sexy.

Tot het onderwerp ter sprake kwam tijdens een onenight- stand via Feeld – een app puur voor seks. Mijn date, een knappe Fransoos op zakenreis, vertelde na een heerlijk potje soixante-neuf dat hij diezelfde avond nog naar een parenclub ging. Of ik mee wilde. Ik kon mijn oren niet geloven. Wat deed een man van zijn kaliber – begin dertig, strak lijf, mooie kop – in zo’n club? Hij vond mijn verbazing lachwekkend. Voor hem was het juist dé plek om gelijkgestemden te ontmoeten en om spannende seks te hebben, zonder het gedoe van datingapps. De bezoekers? Daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Hij vermaakte zich er altijd prima.

Open-minded

Die avond kon ik wegens andere verplichtingen niet met hem mee, maar mijn Fransoos had wél een zaadje geplant. Ik besloot mijn fantasie eindelijk uit te leven. Of het in ieder geval te proberen. Ik ging naar een parenclub. In de taxi naar mijn appartement zocht ik meteen de club op waarover mijn date het had. ‘Hier maak je in een veilige omgeving al je erotische fantasieën waar,’ was het eerste dat ik las op de website. Dat klonk veelbelovend. Maar toen ik de foto’s van rood fluweel, zwarte leren meubels en plastic matrassen zag, sloeg de twijfel toe. Dit zag er allesbehalve stijlvol uit. Het deed me eerder denken aan een nachtclub uit Scarface: veel te ordinair. De enige darkroom die ik ooit had gezien, was in de kelder van de voormalige Amsterdamse nachtclub De School. Ook al liep ik daar altijd giechelend voorbij, die inrichting – een verscholen nis zonder meubilair – was meer mijn stijl. Ik sprak mezelf vermanend toe: hoe lelijk ik de inrichting ook vond, ik moest hier open-minded en zonder vooroordelen ingaan. Anders kon ik dit net zo goed niet doen.

In de agenda zag ik dat ze alleen in het weekend open zijn. Ik koos een zaterdagavond met het thema Wild & Wicked. ‘Laat je meeslepen in een wereld van opwinding en avontuur, waar de mogelijkheden eindeloos zijn en de sfeer ongeëvenaard.’ Klonk spannend. Koppels betalen 60 euro, vrouwen een tientje, en alleenstaande mannen maar liefst 95 euro. Het concept intrigeerde me, en het feit dat de club zonder mijn weten om de hoek lag van mijn favoriete café, voelde als een teken van het lot. Als ik maar geen bekenden tegenkwam.

Nieuwkomer

De ochtend van mijn grote avontuur moet ik mezelf eraan herinneren waarom ik dit ook alweer doe. Om in de stemming te komen, lees ik het boek Single vrouw in een parenclub van Tarja Meijers, dat ik bij wijze van voorbereiding heb gekocht. Haar waargebeurde verhalen overtreffen mijn stoutste dromen en maken me zo opgewonden dat ik toch zin krijg in de avond.

Uit mijn assortiment sexy lingerie, babydolls en clubwear kies ik voor mijn favoriete zwarte body met bijpassende jarretels. Uit de dresscode van de club blijkt dat je niet zomaar binnenkomt in je oude kloffie. Zo mogen mannen alleen in een strakke (zwarte) boxershort of een opwindend setje binnen. ‘Geen jeans, want deze nacht draait om pure verleiding en sensualiteit,’ aldus de website.

Een half uur voor de club opengaat, 20.00 uur, vertrek ik. Ik hoop dat net als bij normale uitgaansgelegenheden het gros van de bezoekers pas wat later komt, waardoor ik op mijn gemak de kat uit de boom kan kijken. Ik zeg mijn huisgenoot gedag – ze denkt dat ik naar een verjaardag ga – en spring op de fiets. Onderweg krijg ik het Spaans benauwd. Dit is precies dezelfde route die ik bijna ieder weekend afleg als ik met vrienden ga stappen. Wat als ik iemand tegenkom? Wat als iemand me bij de club naar binnen ziet gaan? Dat ongemak blijft me gelukkig bespaard, ik kom onderweg niemand tegen. Al parkeer ik mijn fiets voor de zekerheid toch een straat verderop.

Bij de ingang twijfel ik even. Zal ik mijn identiteit als Playboy-schrijfster onthullen? Het lijkt me een veilig masker om me achter te verschuilen. Maar ik doe het niet; ik wil anoniem door de nacht. Wel zeg ik bij de ingang dat ik een nieuwkomer ben. De host ontvangt me vriendelijk. Zenuwachtig vertel ik haar dat het mijn eerste keer is en dat ik totaal niet weet wat ik moet verwachten. ‘Is het een probleem om géén seks te hebben?’ vraag ik verlegen. Op de fiets heb ik besloten dat ik de eerste keer liever geen druk op mezelf leg, maar ik wil niet uit de toon vallen. Ze verzekert me dat dat absoluut geen probleem is en drukt me op het hart dat nee altijd nee is. ‘Voel je je toch niet fijn, dan moet je meteen naar me toe komen, goed?’

Benieuwd hoe dit verhaal afloopt? Koop dan ons maartnummer in de winkel of bij Tijdschrift.land.