/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F04%2FcL6ruxZPOYW0h31744875606.webp)
In de afgelopen paar columns gleed ik af richting een redelijk monotoon seksleven. Dat is nu, slechts enkele maanden later en een realitycheck verder, helemaal anders. Alles ligt weer open, zo ook mijn benen.

De lente hangt in de lucht en dus zijn mensen binnen de kortste keren weer botergeil. Een periode om naar uit te kijken, al dan niet te vieren zelfs. Voorzichtig pellen we onze uitgedroogde lichamen weer collectief van de radiator, om de warmte op te zoeken in elkaars bed. Dat er eventueel weer geneukt gaat worden brengt een interne onrust met zich mee. Een gemoed dat mijn mentale en fysieke gestel sinds de puberteit niet meer heeft verlaten. Je kunt het gerust vergelijken met het gevoel dat je ’s avonds naar het schoolfeest gaat, en mogelijk door die-en-die uit 3 havo zal worden afgetrokken dan wel worden gevingerd. Je weet niet zeker óf het gaat gebeuren, maar Jezus Christus, je hóópt er wel op.
Het is de anticipatie die het zo leuk maakt. Je verheugen op wat er zou kunnen gebeuren.
Vriendin Liesbeth wees me op het feit dat je het best op meerdere paarden kunt wedden als je aan het daten bent
Dat ik me afvraag wie en wanneer mijn volgende fling zal zijn, is bijna spannender dan het moment dat ik daadwerkelijk weer een nieuw seksverhaal in de groepschat te verkondigen heb.
Tot voor kort was ik nog aan het daten en natuurlijk ben ik (in tegenstelling tot anderen) zo loyaal als een blindengeleidehond. Ondanks de stabiele aanwas van dorstig mangebroed in mijn DM’s heb ik het mannelijk testosteron maandenlang van me weten te weren door me te focussen op slechts één persoon.
Vriendin Liesbeth wees me eens op het feit dat je het best op meerdere paarden kunt wedden als je aan het daten bent. Dat zorgt ervoor dat je niet te veel hoop op één enkele man vestigt. Daar geloof ik in, maar weten is één ding; ernaar handelen is wat anders. Zodra een man in mijn ogen kijkt, zegt dat ik de enige ben en me dubbeltext, heb ik er alweer van gemaakt dat het onacceptabel is als ik een dag later met een andere knaap in een restaurant ga zitten dineren.
Maar daar ga ik me nu niet meer druk om maken. Het is weer tijd voor wat gezonde avonturen zolang ik niet officieel aan de ketting lig. Ik heb hoop dat ik de adviezen van Liesbeth nu eens gehoorzaam ga volgen. Zoals de man van de FIOD, met wie ik onlangs in een bruine kroeg tongde, al via WhatsApp verhelderde: ‘Ik wil zoveel mogelijk genieten van mijn vrijheid, mezelf verliezen in vage momenten en alle smaken ijsjes proeven die er zijn.’
Same, schat! Ik ben benieuwd wiens ijsjes dat deze lente allemaal zullen zijn.