Flikflooien met een Griekse God

Na twee jaar afwezigheid ben ik laatst weer met een club vrienden op ‘veldonderzoek’ naar Wasteland geweest. Mijn rentree op dit fetisjfeest heeft even op zich laten wachten omdat ik eerder geen tijd had om de dagen erna te herstellen. Ik heb inmiddels de 40 aangetikt en een feest als dit begint pas rond tien uur en eindigt om zes in de morgen. Daar kom ik niet meer binnen een dag van bij. Zo schuifelde ik deze editie om half zes in de ­ ochtend naar buiten. Om zes uur lag ik in bed met mijn rol- en oogluiken dicht.

De eerste keer dat ik naar Wasteland ging was ik niet zenuwachtig, maar wel bang dat ik daar middenin een gigantische orgie terecht zou komen. Dat bleek wat overdreven. Al binnen enkele minuten kwam ik tot de conclusie dat ik gewoon op een heel leuk feest was beland, waar mensen leer en latex dragen, en hier en daar ook een seksuele handeling wordt verricht.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Dat kan daar gewoon. Wasteland is een plek met een gebrek aan oordeel en de absolute vrijheid om te doen wat je wil, mits het met consent is. Alle mensen kleden zich in hetzelfde thema: leer, lak of heel bloot, anders mag je niet eens naar binnen. Ik droeg een outfit van leer met konijnenoren op mijn hoofd en danste met mijn vrienden tussen queer publiek, hetero dertigers, Zuidaskakkers en soms ook gewoon iemand van 60. Er is daar voor ieder wat wils.

Ook voor mij, want net als tijdens mijn eerste keer was de Griekse god Antonio ook deze editie van de partij, in zijn korte lederen gladiatorrok, mét daaronder zijn blote pik die mij niet geheel onbekend was.

‘GINNY, RIGHT?’ ZEI HIJ EN NAM ME AAN DE HAND MEE NAAR EEN IETS TE VERLICHTE DARKROOM

Het verbaasde me niet dat de bezoekers deze keer jonger en hotter leken te zijn. In tegenstelling tot het idee dat velen van dit feest lijken te hebben, is het geen groezelige verzameling van hijgende en zwetende lichamen in een met plastic behangen ruimte, maar een themafeest met vrolijk dansende mensen die zich mooi hebben gekleed. Geheel volgens de laatste hedonistische trend waarbij steeds meer jonge succesvolle mensen hun lusten actief lijken te verwezenlijken. Zo ook Antonio, die in het dagelijks leven iets in de financiële sector schijnt te doen.

Antonio had ik de week ervoor al een berichtje gestuurd met de vraag of hij er zou zijn. Hij had wel zin in ‘naughty time’ zei hij, maar hij twijfelde nog of hij zou gaan. Dat maakte dat ik hem er niet per se verwachtte, dus ik was blij om te ontdekken dat hij toch was gekomen. ‘Ginny, right?’ zei hij en nam me aan de hand mee naar een iets te verlichte darkroom.

Net als de vorige keer waren zijn perfect gesculpte lichaam en een kop als Hercules ook deze editie het absolute hoogtepunt van mijn avond. Na wat geflikflooi in de daarvoor aangewezen ruimte, heb ik nog een rondje om hem heen gedanst om hem vervolgens in de menigte te zien verdwijnen. Dat was weer zalig, tot de volgende keer maar weer.

Misschien ook voor jou:

Ik heb lust in de lente | Playboy