:max_bytes(70000)/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F10%2FmkbcztjkLVEI1B1759848579.webp "Ginny")
Ik moet mezelf er veel te vaak aan herinneren: seks maakt geluid. Neuken gaat niet geruisloos en tot mijn grote horror kunnen anderen er daarom weleens van meegenieten. Pas toen ik de wereldberoemde vrouwenserie Sex and the City keek, werd mij duidelijk dat men in het algemeen niet stilletjes op elkaar heen-en-weer hijgt.
Tijdens seks wordt er gekreund, gehijgd, gegild, gepraat en geschreeuwd. Meubels bewegen vaak mee. Toch hou ik er eigenlijk nooit rekening mee, dat wanneer ik me in bovenstaande situatie begeef, de buurvrouw zou kunnen horen dat ik graag op m’n zij genomen word.
Tot mijn scharrel laatst bij me wegfietste en niet veel later appte dat niet alleen ík hem uit had gezwaaid, maar óók de onderbuurvrouw uit het raam had gekeken.
Ons recentelijke tijdverdrijf tussen mijn inmiddels vochtige lakens schoot tot in detail aan me voorbij. Welke handelingen hadden we op welk moment verricht en hoe stonden die in verhouding met de geluiden die daaruit voortkwamen? Hoe dik zijn mijn muren en vloeren, waar zitten de huiskamers van de buren, hoe laat gaan zij doorgaans naar bed en zullen ze hebben gehoord dat er net iemand in mijn gezicht klaargekomen is?
Wat zullen ze wel niet van me denken? ‘Wat een vuile hoer?’
Om de angst voor veroordeling en schaamte te temperen raast er al ruim anderhalve week een mantra door mijn hoofd: ‘Iedereen heeft seks. Iedereen heeft seks. Iedereen heeft seks.’
‘Zou de buurvrouw hebben gehoord dat ik graag op m’n zij genomen word?’
Iedereen hééft ook seks. Iets wat me telkens weer duidelijk wordt als er een stel zwanger is en een uitgebreide socialmediapost wijdt aan de normaalste zaak van de wereld, namelijk: het te hebben geneukt en het daardoor zijn van zwanger.
Het enige wat er gebeurt als ik een zwangerschapsaankondiging zie, is een visueel beeld van de betrokkenen die met elkaar liggen te naaien. In mijn hoofd gebeurt dat zonder geluid.
Andere mensen seks horen hebben, wekt bij mij altijd aversie op. Vroeger was ik als de dood dat ik mijn ouders ooit zou horen, en als mijn huisgenote iemand uit de club had meegetrokken, legde ik mijn hoofd onder mijn kussen in de hoop dat ik dat bed niet tegen de muur zou horen bonken.
Misschien komt het omdat ik diep vanbinnen nog steeds denk dat seks eigenlijk niet normaal is. Ik ben er niet open over opgevoed en voel me nog steeds vaak schuldig als ik ‘het’ doe. Grappig voor iemand die al meer dan veertig Playboy-columns schreef over seks.
Bij dezen moet ik dus vooral aan mezelf toegeven: ik heb seks en vind ik het ook nog eens heel lekker. Daar kan ik wat van vinden, maar het maakt me bovenal een mens. Af en toe zullen de buren dat dan weleens horen, maar hopelijk wordt er bij hen ook nog weleens geneukt.
Gister zat ik in een la te wroeten en raad eens wat ik tegenkwam? Een foto van mijn moeder met een zwangere buik. ‘Iedereen heeft seks.’