Erotisch verhaal: ‘Hij kijkt vol verwondering, alsof dit zeldzaam is. Worden Italianen nooit gepijpt of zo?‘

Bij een van de magazines waarvoor ik af en toe schrijf, verschijnt een Italië-special waar ze een journalist voor zoeken. Omdat ik in een ver verleden een succesvol reisblog had, heb ik mezelf opgeworpen als ‘kenner’. Vier werken lang door Italië reizen, op zoek naar verborgen parels, wie wil dat niet? Niet dat ze alles betalen – cheap fucks – maar diners en culturele uitjes mag ik declareren.
En dat is voor mij reden genoeg om in te stappen.
Ik arriveer in Rome zonder plan en ik hou mezelf voor dat dat mijn stijl is: go with the flow. In werkelijkheid heb ik geen idee waar ik moet beginnen. Ik heb geen interviews op de planning staan, geen voorwerk gedaan, niet eens zo veel als ergens een reservering gemaakt om vanavond te gaan eten. Nee, ik heb mezelf hier weer volledig doorheen gebluft. Enfin, geen schema dus. Alleen een koffertje met wat schone strings, jurkjes en sportkleding. Een notitieboek, een camera en heel veel zin om lekker te gaan eten. En vooruit: stiekem ook zin in iets anders lekkers.

You never know

Rome ruikt naar gesmolten asfalt en uitlaatgassen. Mijn blouse plakt tegen mijn rug en de spijkerbroek die ik aanheb is veel te warm. Ik laat me zo snel mogelijk naar mijn hotel rijden: één van de goedkoopste die ik kon vinden. Bij aankomst checkt een verveelde vrouw van een jaar of vijftig me in, ze kijkt vol afkeer naar de haren die aan mijn voorhoofd en nek kleven van de hitte. Ik draag mijn eigen koffer drie trappen naar boven en in de kleine kamer (zonder airco) gooi ik ’m op bed. Het liefst ga ik ook even liggen, maar het is bijna vijf uur en dat betekent borreltijd. En dus spring ik onder de douche, scheer mijn oksels, benen, en vooruit, ook mijn kutje. You never know.
Terwijl mijn haren opdrogen en mijn make-up intrekt, scroll ik door Instagram en TikTok voor wat hotspots. Mijn oog valt op een cocktailbar op het dakterras van een groot hotel. Zou je daar moeten logeren om naar binnen te mogen? Ik trek een zwarte jurk aan die strak zit op de juiste plekken. Voor de spiegel draai ik een paar rondjes en kijk naar mijn kont. Ik zie mijn slipje zitten, dat is net niet mooi... Ik kies ervoor om mijn slipje uit te laten.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

That’s very honest

Als ik aankom, druipt er een zweetdruppel van de binnenkant van mijn dijen langs mijn enkel. Ik scan de ingang van het hotel. Kut. Naast het bordje ‘rooftop terrace’ staat een rij. Daar ga ik dus echt niet in staan. Dan valt plotseling mijn oog op een man die met de bewaker staat te praten. Hij heeft een zonnebril in zijn haar en een linnen overhemd open tot net onder zijn borstbeen. In één hand een sigaret, in de andere een fles wijn. Ik loop richting de ingang, trek mijn beste domme gezichtje en doe alsof ik niet weet waar ik ben of waar ik heen moet. Onhandig kijk ik van mijn telefoon naar het gebouw en weer terug. Het werkt. De man stapt achter het lint vandaan.
‘Do you need help? Are you staying here?’
‘Well, honestly.’ Ik knipper een paar keer met mijn ogen. ‘I just want to have a drink on the rooftop. It looks soooo cool!’
De man trekt zijn wenkbrauw op. ‘That’s very honest…’
‘Do you think you can help me with that?’ Heel kort raak ik zijn bovenarm aan. Hij pakt mijn pols beet. Er gaat een kleine schok door me heen. De grip is zo stevig dat ik heel even twijfel of hij me met heel veel bombarie terug de straat op gaat duwen. Dan lacht hij. Eerst zachtjes, dan harder.
‘Of course,’ hij trekt me mee naar binnen. ‘Come in!’

Ik voel hoe ik hem wil. Niet voorzichtig, maar gulzig. Ik laat mezelf zakken, voel het koele metaal van de liftwand achter me

In de lift naar boven voel ik opnieuw een zweetdruppel naar beneden glijden. De man laat zijn ogen een paar keer van boven naar beneden en weer terug over mijn lichaam gaan. Zijn ogen blijven hangen bij de mijne. Er gaat nog een keer een schok door me heen.
‘So,’ zijn lage stem trilt door de kleine lift vol spiegels. ‘You want to have a drink?’
‘I’m in Italy to write about the food. So maybe a quick bite?’
Als we op de elfde verdieping zijn, drukt hij op de rode knop. De lift komt tot stilstand.
‘The rooftop is on twelve…’ Ik kijk hem ondeugend aan en tik op het glimmende plaatje met de cijfers naast de deur. ‘See?’

Mamma mia

Hij lacht brutaal en strekt zijn gebruinde hand uit. Zijn vingertoppen glijden over mijn kaaklijn, mijn hals. Dan buigt hij naar voren en kust me. Zacht eerst, verkennend. Zijn tong is warm. Mijn lijf reageert meteen. Diep in mijn onderbuik trekt iets samen. Hij kust mijn hals en trekt me tegen zich aan. Zijn vingers vinden de zoom van mijn jurkje, spelen ermee, alsof hij me eerst even wil plagen. Dan schuift zijn hand onder het stof door, zoekend naar een slipje om uit te trekken. Maar die is er niet. Met zijn vingertoppen raakt hij mijn vulva aan. Ik hap naar adem. Hij wacht een seconde. Dan glijdt hij langzaam met zijn vingers bij me naar binnen. Alles in mij staat open.
‘Bella,’ fluistert hij, vlak bij mijn oor.
Ik bijt zacht in zijn lip. Hij trekt me dichter tegen zich aan. Ik voel hoe ik hem wil. Niet voorzichtig, maar gulzig. Ik laat mezelf zakken, voel het koele metaal van de liftwand achter me. Als ik op mijn knieën zit, kijk ik naar hem op. Gehaast knoopt hij zijn broek open en en haalt een perfecte, roze pik tevoorschijn. Ik klem mijn handen stevig om zijn heupen, breng mijn gezicht dichterbij en laat mijn lippen er langzaam omheen glijden. Mijn tong maakt een eerste draaiende beweging. Zijn adem stokt. Langzaam begin ik te zuigen, ritmisch, mijn tong volgt zijn lijnen. Zijn heupen gaan mee op mijn tempo en zijn handen zoeken mijn hoofd, maar ik pak ze beet en duw ze resoluut tegen de liftwand. Af en toe wisselen we een blik. Hij kijkt vol verwondering. Alsof dit zeldzaam is. Worden mannen in Italië nooit gepijpt of zo?
Hij kreunt diep. Zijn ogen sluiten en ik voel hoe zijn spieren aanspannen. Langzaam leunt hij met zijn hoofd naar achteren. Zijn lichaam trilt, zijn ademhaling stokt, en dan, een golf van ontspanning.
‘Mamma mia.’

De volgende ochtend word ik wakker in een suite die drie keer zo chic is als mijn eigen hotelkamer. Luca – zo heet hij dus, en blijkbaar is hij de manager hier – had me vannacht na de rooftop een keycard in mijn hand gedrukt. We hadden nog een fles prosecco gedeeld tussen de lichtgevende plantenbakken en dronken Russen en Amerikanen. De rooftop zelf bleek nogal voorspelbaar: overpriced drankjes, harde kutmuziek, weinig ziel. Gelukkig stond er vanmorgen een roomservice-brunch naast het bed.
Voor mijn eerste verhaal tip ik dit hotel. Niet voor het uitzicht of de cocktails – die zijn voor de toeristen. Nee, de echte reden waarom je hierheen komt? De beste late night bites van de stad. En, als je weet wie je moet aankijken, ook de beste brunch.