Erotisch verhaal: ‘Fuck, wat heb ik zin in haar. Zou zij mij ook willen?’

Na een week Rome heb ik het wel gezien. Ik ben klaar met de uitlaatgassen, dat gezeik over geen cappuccino na elf uur ’s ochtends en mijn hotelkamer waar ik iedere ochtend badend in het zweet wakker word. Ik wil weg, en dus boek ik een treinkaartje naar Napels – in de hoop dat het zuiden net zo vrij is als iedereen beweert. De reis is horror. Muf, geen airco, mijn telefoon valt halverwege uit en naast me zit een gezin met drie jankende kinderen. Gelukkig verandert alles zodra ik in een winkel in Napels tegelijk met een meisje naar hetzelfde T-shirt grijp…
Ze draagt een kort, geel jurkje en witte Nikes met schone witte sportsokjes. Daarmee steekt ze behoorlijk schattig af naast mij, met mijn uitgelopen zwarte oogpotlood en scheuren in mijn zwarte shorts. Ze kijkt me aan. Een beetje ondeugend. Goed dan. Ik laat haar het T-shirtje houden – onder één voorwaarde: dat zij mij op een drankje trakteert en me vertelt waar ik iets lekkers kan krijgen in Napels. Drie Aperol Spritz verder (niet te zuipen) leer ik dat Freja – een Zweedse met blonde krullen, daddy issues en een aanstekelige lach – Italiaans studeert en hier al een paar maanden woont. Ze vertelt over de straatmuzikanten, de scooters die overal rakelings langs je heen scheuren en de Mariabeeldjes op iedere hoek van de straat. Na wat uren op het terras besluiten we te gaan eten, maar al gauw weet ik méér dan genoeg over de Napolitaanse keuken: pizza’s, rijstballen, inktvis, je hoeft er maar naar te kijken en ze flikkeren het hier in de frituur. Ik zucht terwijl ik de menukaart dichtklap.
‘I was actually hoping to eat some fresh fish,’ zeg ik.
‘Well…’ Freja kijkt me opnieuw ondeugend aan. ‘Then we’ll have to go to Ischia.’
Ischia is een eiland voor de kust van Napels. Je moet een uur met een pont, maar dan heb je ook wat. Verse vis, thermale baden, witte kiezelstranden. Ze knippert met haar lange wimpers, maar ze hoeft me niet te overtuigen. Dit is precies waar ik nu zin in heb.
‘I need to feel the wind and the water,’ zeg ik.
Dat ik ergens ook wel zin heb in haar, hou ik voor me. Ik miep wat over mijn koffer en een slaapplek, daar moet ze niets van weten. Freja wuift het weg met Italiaans gemak.
‘No worries,’ zegt ze. ‘Giovanni will take care of it.’
Heel even vrees ik voor een maffiascenario, maar zodra we van de pont afstappen en ik Giovanni zie – piepklein zwembroekje van Tommy Hilfiger, petje van een of ander golftoernooi – weet ik: deze is harmless. Hij kust me op beide wangen, neemt direct mijn koffer over en pleurt ’m in zijn donkergroene Jeep.

Gekibbel over de route

De volgende ochtend vertrekken we. Giovanni kent een oud pelgrimspad dat omhoog slingert en ergens op de helling zou een thermale bron moeten liggen. Ik volg de twee puffend en hijgend, misschien moet ik toch weer beginnen met hardlopen op deze worktrip. Ik luister naar hun half-Italiaanse gekibbel over de route. Freja’s jurkje waait steeds op in de wind. Ik probeer er niet te veel naar te kijken, maar ik voel wel iedere keer een klein schokje daar beneden. Na drie uur klimmen, wat wildplassen en een paar keer verkeerd lopen, komen we aan bij een verweerd bord: Chiuso per restauro. De poort zit dicht met een dikke, roestige ketting. Giovanni moppert iets in het Italiaans. Freja vloekt in het Zweeds. Daarna springt ze een paar keer om over de muur te spieken.
‘Let’s just climb over the fence?’
Ze zegt het met een soort naïeve vanzelfsprekendheid van iemand die nooit ergens toestemming voor hoeft te vragen. Om eerlijk te zijn, vond ik de klim op deze berg al meer dan genoeg, maar Giovanni twijfelt geen seconde, trekt zich omhoog en verdwijnt achter de muur. Hij roept iets wat overduidelijk ‘kom op’ betekent. Freja en ik wisselen kort een blik. Soepel klimt ook zij omhoog, een voor een zwiept ze haar mooie benen over de muur heen.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Ik trek mijn topje over mijn hoofd en laat mijn broekje zakken. De zon brandt keihard op mijn blote huid

Ik kijk om me heen, de omgeving lijkt uitgestorven, maar eenmaal aan de andere kant wacht een verrassing: het complex is namelijk niet leeg. Verre van zelf. Overal zijn mensen: op stenen, op handdoeken, half in het water. Sommigen luisteren muziek, anderen zitten geil te zoenen met hun handen onder elkaars badkleding. Ik voel opnieuw een scheutje naar mijn onderbuik gaan. Verspreid tussen de bassins liggen slippers, zonnebrillen en koelboxen. Aan de takken van de bomen hangen kledingstukken te drogen. Een enorme waterval stort van een rotswand naar beneden. Wat is dit voor plek? Giovanni trekt zijn shirt uit en sprint direct het water in. Freja trekt ook haar jurkje uit en slingert het samen met haar felgele slipje op een rots. Ik bekijk haar mooie lichaam en ze ziet me kijken. Haar ogen zijn net zo blauw als de lucht. Fuck, wat heb ik zin in haar. Zou zij mij ook willen?
Ze wenkt me. ‘Let’s go girl!’
Ik trek mijn topje over mijn hoofd en laat mijn broekje zakken. De zon brandt keihard op mijn blote huid. Freja pakt me vast en hand en hand springen we het water in. Mijn neus vult zich met bubbels.

‘I’ll die if I can’t taste you’

Als ik weer boven kom, zie ik dat Freja het plateau waar de waterval neerkomt opklimt. Ik zwem er ook naartoe. Lachend hijst ze me omhoog. Het water klettert hard op onze schouders. En ineens staan we aan de andere kant van de waterval. Wij zien niemand. En niemand ziet ons. Voor ons klettert het water als een ondoorbroken muur naar beneden.
‘Thank you.’ Ik omhels haar. ‘This was exactly what I needed…’

We kijken elkaar aan. Mijn tepels schuren heel eventjes langs die van haar. Waterdruppels druppelen langs haar mond, haar borsten, haar buik. Ik staar naar haar perfect roze lippen. Ik wil haar zoenen, maar ik wacht. Gelukkig leunt ze naar voren, en kust me. Eerst schattig, zachtjes, op mijn wang. Nog een keer. En dan op mijn mond. Ik kus haar direct gretig terug en laat mijn handen over haar zachte borsten gaan. Mijn tong vindt die van haar. Ze smaakt heerlijk en alles in mij schreeuwt om meer. Freja giechelt. Ik voel haar natte lijf tegen me aan plakken. En dan ineens: haar hand tussen mijn benen. Eerst één vinger. Ze duwt me tegen de rotswand en bijt in mijn hals. Ik pak haar billen beet en voel hoe haar natte lijf tegen me aan plakt. Twee vingers. Drie. Ze is dus toch niet zo schattig als ze eruitziet. Jezus, wat voelt dit lekker. Er is alleen maar nog haar hand, haar mond, haar tong. Haar vingers gaan precies langs mijn gevoeligste plekjes. Mijn hele lijf rilt van het contrast tussen het koude water op mijn huid en haar warme aanraking daarbinnen. Ze trekt haar hand terug, kijkt me aan en likt haar vingers af.
‘Please let me go down on you?’ fluistert ze in mijn oor. ‘I’ll die if I can’t taste you.’
Ik hoef niet eens te antwoorden want ze zakt al naar beneden. Eerst voel ik haar adem, dan haar mond, en dan haar tong over mijn clitje heen. Ik begin te trillen en hou met mijn handen haar mooie gezicht vast. Ze kijkt me aan en knipoogt. Mijn hart bonkt tot in mijn vingertoppen. Terwijl ze me stout blijkt aankijken, duwt ze opnieuw twee vingers naar binnen. En dan komt er een geluid uit mijn mond dat ik nauwelijks herken van mezelf.

De tocht van drie uur terug naar beneden gaat gelukkig een stuk sneller dan omhoog en het uur op de pont kom ik door met flashbacks aan Freja. Als ik ’s avonds laat terugkom ben ik nog steeds klaarwakker, de stad gelukkig ook. In het eerste de beste barretje aan de haven begin ik aan mijn stuk. Ik schrijf braaf over de verschillende gefrituurde gerechten van Napels, maar ik tip ook iets anders dat je beslist moet proberen: de tongstrelende verse visjes op Ischia. Die zouden wat mij betreft verplicht moeten zijn in ieder restaurant.

Florence van de Haar (1993) is part-time schrijver en full-time lekker wijf. Voor Playboy haalt ze herinneringen op aan een wilde Italiaanse zomer. Volgende week: Florence doet Florence

Misschien ook voor jou:

Erotisch verhaal: Florence does Rome | Playboy