Advocaat Gerard Spong: 'Kickboksers die elkaar knock-out slaan, prachtig'

Hij kwam op voor Pim Fortuyn, maar is nu blij met de veroordeling van Geert Wilders. Advocaat Gerard Spong (70) is een van de meest uitgesproken en onorthodoxe raadslieden van Nederland. Playboy sprak met hem over domme rechters, zijn verslaving aan Dior-pakken en Breguet-horloges en zijn liefde voor bokswedstrijden. ‘Ik geniet van de knock-out.’

Namens vriend Pim probeerde u journalisten strafrechtelijk te laten vervolgen. Die poging werd ‘niet-ontvankelijk' verklaard, ondertussenneemt u het op voor Sylvana Simons als zij door Wilders wordt bekritiseerd op Twitter.

‘Voor Sylvana Simons vind ik het buitengewoon betreurenswaardig en onverkwikkelijk wat haar is overkomen. Ik vind de opmerking van Geert Wilders aan haar adres stuitend. Het is een puur discriminatoire opmerking en een opmerking die een parlementariër jegens een aspirant-parlementariër niet past. Ik vind dat Sylvana Simons hier groot onrecht mee wordt aangedaan.’

Geert Wilders tweette: ‘Het allerbeste zou natuurlijk zijn als Mw Simons tegen zichzelf in bescherming wordt genomen en DENK wordt opgeheven.’

‘Mijn eerste reactie was: walgelijk, stuitend, vreselijk. Daar wordt groot onrecht aangedaan… Gaan we het nog over mijn boek hebben?’

Pim (Fortuijn) was geen racist, Wilders wel?

‘Ik zeg niet dat Geert Wilders een racist is. Ik heb het over belediging. Ik heb Pim nooit kunnen betrappen op enige discriminatoire opmerking over kleurlingen. Pim leidde een deel van zijn privéleven met Marokkaanse jongens. Hij had séx met Marokkaanse jongens! Ik heb niet het idee dat je meneer Wilders op dit soort seksuele escapades kan betrappen.’ Achter de bril tussen de boeken zien we op het gezicht een licht sardonische grijns verschijnen. ‘Maar ik ga d’r nu een end aan maken, want we gaan het overmijn boek hebben. Als dat niet lukt, dan ga ik zeggen: opsodemieteren.’

Zou u Wilders kunnen verdedigen?

‘Daar moet ik nog een nachtje over slapen.’

Waarom een boek schrijven over een oude moord? U baseerde uw roman De Uitvaartverzorger op een zaak van twintig jaar geleden die u zelf voerde. Een begrafenisondernemer vermoordt zijn vrouw, maar u weet vrijspraak te bepleiten bij de Hoge Raad.

‘Deze zaak was juridisch en traumatisch en daarom heel boekwaardig. In een moordzaak zoals deze – waarbij je te maken hebt met een ontkennende verdachte – spelen zeer tegengestelde belangen. De emoties lopen heel hoog op bij de nabestaanden. Bij een ontkennende verdachte gebeurt dat ook bij de verdachte zelf. Daar begint het onderscheidbij dit type moordzaak. Moord is het ernstigste misdrijf, namelijk dat het leven van een ander is benomen met voorbedachten rade. Daarnaast is het bijzonder dat er een evenslange gevangenisstraf op kan staan. Dat betekent dat de bewijsvoering aan de allerhoogste eisen van zorgvuldigheid moet voldoen. Dat maakt dat je er als advocaat nog een tikje scherper op bent.’

Lees het hele interview op Blendle en in de Playboy die nu in de winkel ligt en hier verkrijgbaar is!