Eljero Elia: 'Ik weet niet wat ik heb misdaan bij Oranje'

Eljero Elia (30) speelde in de Bundesliga, Serie A, Premier League en de WK-finale. Afgelopen seizoen werd hij kampioen met Feyenoord, maar nu verkiest hij een avontuur bij Basaksehir in Istanbul boven de Champions League met de Rotterdammers. ‘Ik ben al dertig, ik wilde nog een klapper maken.’

Jij zit niet graag op één plek tijdens je vakantie. Waar ben je allemaal geweest deze zomer?

In Marbella met vrienden, met mijn vrouw naar Mykonos en met de kinderen naar Ibiza. Ik wil graag dingen zien, dingen ontdekken. Mykonos vond ik prachtig. Net als de Seychellen en de Malediven. Ik vind eilanden mooi, door de bergen rijden, van strand naar strand hobbelen. Ik ben al vaak op Ibiza geweest, maar wil altijd iets nieuws. In Noord-Amerika ben ik alleen in Miami geweest. Ik wil nog naar Los Angeles, Toronto. Deze zomer wilde ik weer naar Miami, maar mijn vrouw wilde naar Mykonos. Zij mocht kiezen.

Lees ook: Raemon Sluiter: 'Geen seks voor de wedstrijd? Die regel is bullshit'

Je ruilde kampioen Feyenoord na twee seizoenen in voor een relatief onbekende club in Turkije, Basaksehir Istanbul. Bij Feyenoord hervond je je beste vorm, leek je op je plaats. Leg uit.

Leg uit? Waarom moet ik dat uitleggen? Ik hoef niets uit te leggen. Iedereen doet net of ik alleen bij Feyenoord en vroeger bij Twente goed heb gespeeld. Pff… Ik heb bij Werder Bremen ook goed gespeeld, bij HSV had ik een schitterende fase waar ik een transfer naar Juventus afdwong. Daar lukte het niet en Bremen was moeilijk omdat het degradatievoetbal speelde. Ik werd nog uitgeleend aan Southampton halverwege het seizoen. Niet makkelijk, hoor, de Premier League. Ook dat ging best goed. Ik wilde maar één seizoen naar Feyenoord. Het zijn er twee geworden, omdat ik voelde dat we kampioen konden worden. Dat is gelukt en dan ga ik weer verder. Ik pas bij Basaksehir, een ambitieuze club die me een goed gevoel gaf in een mooi, warm land. Er spelen nog meer goede spelers, ze zijn vorig seizoen tweede geworden vóór topclubs als Fenerbahce en Galatasaray. En ja, het geld is ook goed. Daar ga ik niet over liegen. Ik ben al dertig, ik wilde nog een klapper maken.

Je rijdt weleens paard. Wat vind je daar mooi aan?

Het is relaxed, man. Je hoeft niet te lopen, het paard loopt voor jou. Ik vond het in het begin een beetje eng, daarna niet meer. Ik was met mijn vrouw en nog een stel. Die andere jongen viel eraf. Ik niet. Ik sprak veel met het paard: ‘Bella, rustig. Bella, rustig’. Dat hielp misschien. Mijn vrouw zegt dat het een mak paard was. Maar met galopperen kun je zo achterover vallen. Dan moet je goed meebewegen.

Je speelde in de WK-finale, in de Bundesliga, Serie A en de Premier League, besliste de bekerfinale voor Feyenoord en vorig seizoen werd je kampioen met Feyenoord. Wat zie je als het hoogtepunt?

De titel met Feyenoord. Je weet nooit wat er nog in je carrière gebeurt, maar deze blijft me mijn hele leven bij. De climax was zo bizar. Eerst nog verliezen van Excelsior, dan winnen van Heracles. Met Dirk (Kuijt, red.) in een heldenrol. Zo mooi voor Dirk. We hebben wat feestjes gevierd. Op een boot, in een disco. Met Frans Bauer en Ronnie Flex. Ik spreek de jongens van Feyenoord nog via de groepsapp. Lekker dollen, kloten. We moeten bijvoorbeeld nog een kampioenshorloge krijgen. We zeggen gekscherend tegen Dirk: ‘Kijk wat we voor je hebben gedaan, je bent de held van Rotterdam, wij zijn jouw waterdragers, jij moet het gewoon betalen’. Dirk stuurt dan alleen een foto vanaf Aruba waarop hij iets lekkers drinkt en zet erbij: ‘proost, jongens’. En dan stuurt-ie: ‘Wanneer moeten jullie weer beginnen? Ik ben lekker gekapt.’ Mooie vent, Dirk. Echt een leuke gast.

Waarom zit je niet meer bij Oranje?

Ze mogen me niet, denk ik. Ik weet niet wat ik heb misdaan. Ik heb nooit uitleg gekregen. Mijn tijd is kennelijk geweest. De enige bondscoach die in me geloofde was Bert van Marwijk. Zolang ik voetbal, ben ik altijd beschikbaar. Ik maak me niet druk verder. Mijn club betaalt me, dat is het belangrijkste. Oranje is een eer. Maar ik kan het niet veranderen. Soms denk ik bij spelers op mijn positie: ? met alle respect, want ik heb echt love voor die jongens ? daar doe ik niet voor onder. Maar ja, je doet er niets aan.

Is clubliefde uitgestorven? Kiezen voetballers alleen nog voor het geld?

Zie het antwoord op deze vraag en de rest van het interview op Blendle en in de Playboy die nu in de winkel ligt.