Krijgen we een comeback van het zwaargewicht boksen?

Lange tijd waren de magie en de romantiek verdwenen uit het zwaargewicht boksen. De sport verkeerde in een diepe, diepe...

Lange tijd waren de magie en de romantiek verdwenen uit het zwaargewicht boksen. De sport verkeerde in een diepe, diepe winterslaap. Maar drie maanden geleden genoot de wereld weer met volle teugen van de flitsende manier waarop de nieuwe bokskoning Anthony Joshua de oude krijger Vladimir Klitschko onttroonde. Gaan de gouden tijden van Muhammad Ali, Joe Frazier en George Foreman herleven?

Lees ook: Twintig vragen aan Rico Verhoeven

Daar lag hij dan, Anthony Joshua. In de zesde ronde door zijn tegenstander Vladimir Klitschko met een paar rake klappen tegen de mat geslagen. Het einde leek nabij. Voor de eerste keer in zijn professionele carrière lag de nog ongeslagen 27-jarige golden boy uit Londen op zijn knieën. De scheidsrechter telde maar liefst tot acht voordat Joshua voorzichtig overeind krabbelde. In het immense Wembley, voor een thuispubliek van 90.000 toeschouwers, moest hij dieper gaan dan ooit tevoren. In al zijn achttien professionele wedstrijden had hij nog nooit een zevende ronde nodig gehad. Altijd sloeg hij zijn tegenstanders daarvoor al knock-out. Maar nu stond hij tegenover ‘Dr Steelhammer’: de 41-jarige Oekraïner die zich tussen 2006 en 2015 al wereldkampioen in het zwaargewicht mocht noemen.

Joshua herrees uit de dood, stond op en herpakte zich In de elfde ronde sloeg hij Klitschko met een uppercut tegen de grond. De Oekraïner kwam omhoog, maar ‘AJ’ sloeg hem opnieuw neer. Wéér stond de zwalkende Klitschko op, voordat Joshua hem naar de hoek dreef en hem een laatste paar tikken gaf. Toen greep de scheidsrechter in. Knock-out! De wereldtitel ging naar Joshua. De upcoming man, de olympisch kampioen van 2012, had gewonnen van de oude koning, de olympisch kampioen van 1996. Het voelde als een wisseling van de wacht. Als het begin van een nieuw tijdperk, waar zó lang naar was gesmacht. Het gevecht staat nu al in de geschiedenisboeken als een klassieker. Boksliefhebbers zijn het erover eens: dit is het beste wat de sport te bieden heeft sinds drievoudig wereldkampioen Mike Tyson twee keer in het oor van Evander Holyfield beet. In Nederland werd het gevecht tussen Joshua en Klitschko uitgezonden door RTL 7. Oud-bokser Arnold Vanderlyde, drievoudig bronzen medaillewinnaar op de Olympische Spelen (1984, 1988 en 1992), nam de analyse voor zijn rekening. Drie maanden later is hij nog altijd lyrisch over de theatervoorstelling die zich in de ring afspeelde: ‘Het was een sensationeel, historisch gevecht van bijzonder hoge kwaliteit. Dit gevecht voerde ons terug naar de jaren zeventig en tachtig, naar de tijden van Muhammad Ali, Joe Frazier en George Foreman. Dit hebben we in jaren niet gezien. Hopelijk is er in de bokswereld iets aangewakkerd, waardoor we in de toekomst meer van dit soort gevechten krijgen voorgeschoteld.’

Mama says no

Na het tijdperk van Lennox Lewis en Mike Tyson begon in 2003 de glans van het zwaar- gewicht boksen te vervagen. In dat jaar beëindigde drievoudig wereldkampioen Lewis op 37-jarige leeftijd zijn carrière. Tyson vocht nog wel, maar was over zijn hoogtepunt heen. Het zwaargewicht boksen sloot zijn gouden tijdperk af en begon aan een ellenlange periode van duisternis. De VS bracht geen enkele sterke zwaargewichtbokser meer voort en verloor zijn heerschappij aan Oost-Europa, in het bijzonder aan twee broers uit Oekraïne: Vitali en Vladimir Klitschko. Twee niet bijzonder charismatische mannen, die nooit uitgroeiden tot boegbeelden van de sport. Hun levensverhaal is flinterdun als je het vergelijkt met dat van Muhammad Ali, die symbool stond voor de emancipatie van de zwarte Amerikaan. Vitali en Vladimir Klitschko lieten zich in het openbaar weleens uit over gevoelige politieke onderwerpen zoals ‘Rusland’ – Vitali werd na de beëindiging van zijn carrière in 2013 burgemeester van de Oekraïense hoofdstad Kiev – maar het grote publiek vond hen vooral oer- en oersaai. ‘Het is hen niet gelukt om de boksfans te inspireren,’ concludeert Arnold Vanderlyde. Maar dat was niet het grootste probleem van de gebroeders Klitschko.

Door hun onoverwinnelijkheid en hun dominantie veranderde de ooit zo magische sport in een veel te voorspelbaar schouwspel waarin niemand meer geïnteresseerd was. Hoe bewonderenswaardig hun succes ook is, het was de knock-out voor de sport. Tegen elkaar vechten deden de nummers één en twee van de wereld niet, omdat het elkaars broers waren. Het verhaal doet zelfs de ronde dat hun moeder hen ver- bood tegelijkertijd in de ring te stappen. Dat zij degene is geweest die de sport bij zijn keel greep en de fans beroofde van een legendarische rivaliteit tussen twee giganten. Het was alsof Venus en Serena Williams niet tegen elkaar mochten tennissen. Legendarische gevechten hebben de twee broers in al die jaren nooit gevochten, grote rivalen hebben ze nooit gehad. Daarnaast dreef ook hun defensieve stijl de fans weg van de sport. Nooit veroverde de familie Klitschko de harten van de boksliefhebbers, evenmin van de Amerikaanse televisiezenders, die hun gevechten op den duur niet meer uitzonden. In het Klitschko-tijdperk daalde de interesse in het zwaargewicht boksen tot een dieptepunt. Einelijk, eindel jk werd in november 2015 de hegemonie doorbroken. Ruim twee jaar nadat Vitali Klitschko zijn carrière had beëindigd, was het de 28-jarige Britse Tyson Fury die de jongste Klitschko-broer Vladimir op punten versloeg. Tot een rematch tussen ‘The Gypsy King’ en ‘Dr Steelhammer’ kwam he nooit. De wedstrijd werd tot twee keer toe geannuleerd nadat Fury positief was getest op het gebruik van cocaïne en omdat hij met mentale problemen kampte. De oude koning was verslagen,

maar zijn opvolger nam geen plaats op de troon. Het perfecte moment voor Anthony Joshua om hardhandig op de deur te kloppen. Tien jaar daarvoor was hij uit verveling gaan boksen. De zoon van Nigeriaanse ouders groeide op in Watford, waar hij in zijn jeugd op het criminele pad belandde. In 2010 werd hij in zijn trainingspak van de Engelse boksbond gearresteerd voor het bezit van cannabis. Na zijn schorsing nam hij deel aan de Olympische pelen van 2012 in Londen, waar hij vijf jaar na het begin van zijn carrière de gouden medaille won. Kort daarop stapte hij van het amateurboksen over naar het profboksen. Sindsdien maakt hij met zijn gespierde torso indruk in de koningsklasse van de sport, het zwaargewicht, met als hoogtepunt zijn wereldtitelgevecht tegen Vladimir Klitschko.

En dan moeten we het nog hebben over Badr vs Rico

Lees de hele feature op Blendle en in de Playboy die nu in de winkel ligt.

https://www.youtube.com/watch?v=gb_wsyIMRXY