Een in schaars glitterroze gestoken jonge vrouw beweegt haar voeten vliegensvlug op de opzwepende drumband. Haar heupen vangen de cadans en ze glimlacht stralend naar de menigte. Het is 7 oktober en de sambaschool Mangueira kiest de samba voor het volgende carnaval, in februari 2018. Iedereen zingt alle liedjes mee die de drumband speelt, Mangueirense zijn is een levensroeping.
@backlink(208017)
De school ligt aan de voet van de gelijknamige sloppenwijk, vlak bij het legendarische Maracanã-stadion. Keurig in het pak gestoken uitsmijters met strak bijgewerkte snorren en baardjes controleren het publiek, het overgrote deel is in het groen en roze gekleed, de kleuren van Mangueira.
Het is de avond van de finale: drie samba’s zijn overgebleven na een afvalrace van vijf avonden. Elke kandidaat heeft bij de vertolking van zijn samba een schare fans verzameld om het publiek enthousiast te maken. De belangen zijn groot, de winnaar verdient een hoop geld. Er zijn zelfs weleens schoten gevallen bij onenigheid over wie er in de prijzen zou vallen. Maar vanavond is de sfeer gemoedelijk en de derde samba wordt zonder slag of stoot tot de beste verklaard: ‘Ik ben Mangueira, Mijn Heer, verleid me niet tot het kwaad. Zonde is het om geen carnaval te vieren.’
Met deze slotwoorden wordt de diepgelovige burgemeester van Rio de Janeiro op de hak genomen. Die heeft sinds zijn aantreden in januari 2017 laten zien dat hij absoluut niet gecharmeerd is van het carnaval. Het begon met het overhandigen van de sleutels van de stad aan carnavalskoning Momo afgelopen februari. De traditie wil dat de burgemeester van Rio de sleutel van de stad aan carnavalskoning Momo overhandigt voordat het feest losbarst. Burgemeester Marcelo Crivella, net een maand in functie, weigerde aanwezig te zijn bij de ceremonie en liet het klusje over aan de wethouder van cultuur. Vervolgens kwam de burgemeester met een smoes ook al niet opdagen bij de optochten van de belangrijkste sambascholen in het Sambódromo, het 700 meter lange parcours, omgeven door hoge tribunes voor het publiek, waar de sambascholen hun parades houden. Dat leverde opnieuw wenkbrauwengefrons op, maar nog geen staat van alarm.