Het Playboy-interview met Stephen Hawking

Playboy interviewde Stephen Hawking in 1990. We voerden een uitgebreid gesprek over zijn ziekte, de dood, het leven, familie en natuurlijk het universum.

stephen hawking playboy interview

Je kunt in een god geloven die in zes dagen tijd de aarde de hemel en diens bewoners creëerde waarna hij op de zevende dag uitrustte en zag dat het goed was. Ook kan het dat je gelooft in de oerknal waarna een traag proces op gang kwam dat ons langzaam maar zeker tot de complexiteit van het hedendaagse leven wist te brengen. Hoewel menig mens verschilt van mening kunnen we het er allen over eens zijn dat het universum, de aarde en al het leven ergens begonnen is. Hoe precies blijft een van de grootste vragen des levens en een van de briljantste mannen van onze generatie hield zich met een eeuwige glimlach bezig met dergelijke eeuwige vragen. Vandaag is hij helaas overleden. Wij spraken hem uitvoerig in 1990. Na het gesprek gaf Stephen Hawking aan vermoeid te zijn maar het interview ging de boeken in als één van de meest iconische Playboy-interviews. Het volledige interview lees je hier, een vertaald deel lees je hieronder.

Bestel de laatste editie

@backlink(209367)

Hallo, professor Hawking.

'Hallo, hoe gaat het met je? Vergeef me mijn Amerikaanse accent (lacht).'

Je computer klinkt inderdaad als iemand uit het Midwesten. Kun je ons wat vertellen over je vroege leven, voor de geheimen van het universum je aandacht trokken?

'Ja. Ik ben geboren op acht januari, 1942, driehonderd jaar na de dood van Galileo. Ik ben geboren in Oxford -hoewel Londen het echte thuis van mijn ouders was- omdat Oxford een goede plek was om te verblijven tijdens de oorlog. '

Galileo werd terechtgesteld wegens ketterij en kreeg een gevangenisstraf door de katholieke kerk om zijn theorieën over het universum. Hebben jullie iets gemeen?

'Ja. Al denk ik dat ongeveer tweehonderdduizend baby' ook op deze datum geboren zijn (lacht). En ik weet niet of enkele van hen later ook een interesse in astronomie ontwikkelden.'

Je hebt nogal wat problemen met de huidige Paus. Waarschuwde hij je niet om niet te ver te gaan met je werk?

'Ja. Er zijn twee manieren om naar het universum te kijken. Een laat zich leiden door mysterieuze spiritualiteit -krachten die nooit echt begrepen worden. De ander laat zich leiden door rationale wetten die wiskundig geformuleerd kunnen worden. Het moge duidelijk zijn waar ik in geloof.'

Ja. Jouw queeste is om begrip te creëren, gebaseerd op wetenschappelijke ontdekkingen, omtrent het begin van het universum. Leiders van de kerk geloven echter dat ze dat begrip al hebben nietwaar?

'De theorie van de menselijke  beschaving is een geleidelijke ontdekking geweest van meer en meer wetenschappelijke wetten die een groot deel van ons bestaan omvatten. Ik zie geen reden waarom we niet door moeten graven tot we de volledige theorie van alles in het universum hebben. Ik heb het niet zo met het mystieke. Ik denk dat het een slappe optie is voor degenen die niet de moeite willen nemen om de rationele wetten van het universum te leren begrijpen.'

Er lijkt hoop voor ons allemaal te zijn want jij was eigenlijk gewoon een gemiddelde student toch?

'(Lacht). Toen ik twaalf sloot een van mijn beste vrienden een weddenschap om een zak snoep. Hij dacht dat er nooit wat van me terecht zou komen. Ik weet eigenlijk niet of de weddenschap ooit uitbetaald is en indien dit wel het geval is in wiens voordeel het was.'

In je laatste jaar aan Oxford werd ALS bij je gediagnostiseerd, oftewel Amyotrofische Laterale Sclerose. ook bekend als Lou Gehrig's ziekte. Het had dodelijk moeten zijn binnen een vrij korte periode, dat heeft je vast en zeker getransformeerd.

'Wanneer je oog in oog komt te staan met de mogelijkheid van een vroege dood, realiseer je dat het leven het waard is om te leven en dat je nog zo veel dingen wil doen.'

Volgens sommige interviews en een recent segment op de televisie zou je het na je diagnose opgegeven hebben en het jarenlang op een drinken hebben gezet.

'Dat is een mooi verhaal, maar het is niet waar.'

Wat gebeurde er dan wel?

'De realisatie dat ik een ongeneeslijke ziekte had waaraan ik binnen enkele jaren zou overlijden kwam nogal als een shock. Waarom gebeurt mij dit? Maar toen ik in het ziekenhuis lag zag ik een jongen in het bed tegenover me overlijden aan leukemie. Het was geen prettig gezicht, duidelijk, maar er waren dus mensen die het slechter hadden dan ik. Wanneer ik zelfmedelijden krijg denk ik aan die jongen.'

En je bent niet gaan drinken zoals nieuwsmedia rapporteerden?

'Ik begon naar Wagner te luisteren, maar de berichten over hevig drankgebruik waren een overdrijving. Het probleem was dat toen eenmaal één artikel dit vermeldde anderen het klakkeloos overnamen. En alles wat meerdere malen in het nieuws gestaan heeft moet wel waar zijn toch?'

Toch is het wonderbaarlijk dat je zo'n milde reactie had. De meesten zouden het direct opgeven of het wel op een drinken zetten.

'Mijn dromen werden een tijdje verstoord. Voor de diagnose van mijn ziekte was ik vooral verveeld met het leven. Niets leek de moeite waard te zijn. Maar vrij kort na mijn ontslag uit het ziekenhuis droomde ik dat ik geëxecuteerd zou worden. Toen ik realiseerde dat ik de dood kon uitstellen bleek dat er nog juist veel dingen de moeite waard waren. In een andere droom droomde ik dat ik mijn leven opofferde om anderen te redden. Uiteindelijk gaan we allemaal dood, ik kan daarvoor net zo goed nog iets goeds doen.'

Lees het hele interview op Playboy.com