Hoe twee vrouwen in een rallywagen de Marokkaanse woestijn doorkruisten

De Rallye Aïcha des Gazelles du Maroc is een vrouwenrally waarbij 300 dames in rallywagens door de woestijn scheuren. Dit is hoe dat eraan toegaat.

De Rallye Aïcha des Gazelles du Maroc

Elke dag, twee weken lang, worden twee vrouwen wakker in een woestijntent in Marokko. Ze controleren hun spullen, checken de coördinaten en tanken de wagen alvorens ze gas geven en door het Marokkaanse zand richting de bloedhete horizon rijden. Hoe ze bij de finish komen is aan henzelf maar hun lot ligt vaak in de handen van de andere deelneemsters.

Bestel de laatste editie

@backlink(209383)

Rallye Aïcha des Gazelles du Maroc

Sinds 1990 rijden jaarlijks driehonderd vrouwen de Sahara in. Dit doen ze met 4x4 trucks, quads, motoren en rallywagens. Alle teams bestaan uit twee vrouwen te weten een coureur en een navigator. Gedurende de twee weken doorkruisen ze zandstormen, zandduinen en stammen die maar wat graag hun goederen aan de voorbijgangers verkopen. Wat prijzengeld betreft verdienen de winnaars he-le-maal niets, alles staat in het teken van het goede doel. 

Blijven pushen

Een jaar geleden was Elena Sorre absoluut geen rallycoureur maar een succesvolle televisieproducent in New York, dit jaar reed ze met collega Martine Capalbo voor het eerst mee in de rally. Ze geloven erin dat vrouwen zich continu moeten blijven pushen en tot het uiterste moeten gaan. Sorre geeft aan dat ze al haar hele leven in New York woont en dat ze vanaf haar vierde een taxi kon aanhouden maar dat richtingsgevoel haar niet van nature gegund was. Zelfs voor de race had ze totaal geen off-road ervaring en tijdens de rally moest ze iedere dag stapsgewijs leren. Met succes.

Mechanische hulp

Een gemiddelde dag gedurende de twee weken begint om vier uur 's ochtends en direct is er weinig marge voor fouten. Het kan teams wel 15 uur duren voor ze aan het einde van de dag de finish van de sector halen. Snelheid is niet van het grootste belang, de juiste race-pace aanhouden en de wagen heel houden des te meer. Alles terwijl je natuurlijk wel de juiste kant op rijdt want navigeren in de woestijn is ook niet makkelijk. De organisatie levert eten, onderdak en mechanische hulp indien nodig. Er valt in de woestijn echter maar beperkt te repareren. Let je niet op en rijd je de auto in de prak dan is het helaas klaar.

Kameraadschap tijdens de rally

Winnen is niet het belangrijkste, dat is kameraadschap. Claudia Barbera-Pullen is een ervaren coureur en deed mee aan wereldkampioenschappen rallycross. Regelmatig moest ze competitief naar de eerste plek vechten maar tijdens de Rallye Aïcha des Gazelles du Maroc help je elkaar en duw je elkaar allen de finish over. Geen vrouw, tijdens de race een Gazelle genoemd, blijft achter, is de bedoeling. ''Dit was mijn eerste keer als een Gazelle en ik vermoedde dat dit de beste ervaring ooit zou kunnen zijn. Tijdens een standaard rally wil ik altijd winnen, zowel voor mijzelf als voor mijn team. Hier legden we vooral de focus op het uitrijden van de race samen met de andere vrouwen en dat was een hele uitdaging.''

Mentale strijd

De mentale strijd is ook een zware, ''soms rijd je uren zonder mensen, auto's of tekenen van beschaving tegen te komen. De mentale uitdaging was zwaar want je moest tien a twaalf uur per dag gefocust zijn.'' geeft Sorre aan. Het zand bracht bijna een einde aan de race toen het tweetal vast kwam te zitten. ''Een ander team stopte en hielp ons door de wagen uit het zand te trekken. Dat hoefden ze niet te doen maar dat soort mensen leer je hier kennen.''

Coeur de Gazelles

Al het geld dat het evenement oplevert gaat naar de non-profit organisatie Coeur de Gazelles (het hart van de gazelles). Deze organisatie brengt essentiële hulp naar geïsoleerde Marokkaanse dorpen. Al vijftien jaar behandelt de organisatie Marokko's armste mensen, inclusief een hoop kinderen. 

Het tweetal geeft aan dat de race een legendarische ervaring is en omdat de locals weten dat de race een jaarlijks evenement is, en de bedoeling is om hulp te bieden aan hen die het nodig hebben, worden de coureurs als helden ontvangen. ''De kinderen zijn best brutaal,'' geeft coureur Erickson-Chang aan. ''Ze rennen gewoon naar je auto wanneer ze in de buurt zijn en ze juichen wanneer ze passeert.'' Sorre geeft aan dat ze door de locals altijd erg goed wordt onvangen. ''Er was een familie die ons in hun huis uitnodigden om ons te laten zien hoe ze leefden. Ze openden hun thuis voor twee hongere, uitgeputte vreemdelingen. We kunnen wel stellen dat dit in New York nooit zou gebeuren.'

De Rallye Aïcha des Gazelles du Maroc eindigde dit jaar op zaterdag 31 maart. 

Bron: Playboy.com