Victor Reinier: 'Ik word aan alle kanten keihard genaaid'

Hij is de man van de politieseries Baantjer en Flikken Maastricht. Maar ook de man die nogal eens in opspraak raakt. Playboy dook in de ziel van acteur. En in zijn haarkleur. Victor Reinier: ’In de zomer wordt grijs haar dat geverfd is oranje waardoor ik als een soort parodie op André van Duin door het leven liep.’

1. Ben je de man geworden die je hoopte als jonge jongen te worden?

Nee, zeker niet. Toen ik acht was wilde ik heel graag een poffertjeskraam dan wel frietkraam. Allebei is niet gelukt. Daarna heb ik lang gedacht dat ik biochemicus zou worden. Mijn oom en tante deden dat en biologie en scheikunde waren mijn twee beste vakken op school. Het hele acteren is pas heel laat in mijn hoofd op gekomen.

2. Had je ook dromen als: later heb ik een heel groot huis en een dikke auto?

Nee, daar was ik echt totaal niet mee bezig. Mijn vader was grafisch ontwerper en mijn moe-der zat in de mode, ze gaven allebei les aan de Rietveld, dus financieel was het best krap. Maar daar heb ik nooit wat van gemerkt. Geld speelde bij ons geen enkele rol. Principes wa-ren een stuk belangrijker. Ik heb ook pas op mijn 26ste mijn rijbewijs gehaald, omdat het me totaal niet boeide. Net zo min als de auto waarin ik rij me interesseert. Ik rij nu een BMW omdat ik een kind heb. Dat ding is altijd stuk. Nog vaker dan de Fiat Punto die ik ervoor had. Maar wel lekker veilig. Wat ik als jongetje wel belangrijk vond, waren mijn vriendschappen. Ik heb een heel hechte vriendengroep sinds de lagere school.

@backlink(207967)

3. Dacht je vroeger dat het geluk ergens anders lag dan waar het bleek te liggen?

Ik ben heel erg dyslectisch en kom uit een intellectueel gezin, dus ik heb altijd wel een beetje gedacht: ik moet het anders doen in het leven dan mijn omgeving, want er zijn puzzels die iedereen moeiteloos oplost en ik niet. Het verkeersbord is voor mij echt al een cryptogram bij wijze van spreken. Dus ik heb wel altijd gedacht: als ik ooit slim word, dan komt het wel goed. Op school begreep ik er helemaal geen reet van. En dat hele dyslexie bestond in de ja-ren zestig nog niet, dus ik was in de ogen van anderen gewoon een dromer, iemand die liever buiten speelde. En ik dacht alleen maar: Jezus, hoe word ik ooit zo slim als mijn vrienden en mijn zus. Ik hoop maar dat dat ooit gaat lukken.

4. Was jij vroeger als jonge jongen ook al driftig?

Ja, ja. Ik kan slecht tegen onrecht. Daar word ik heel boos van. Het lastige is dat ik tegelijker-tijd heel naïef ben, ik word aan alle kanten keihard genaaid. Want ik ben de acteur. En de producenten proberen het altijd voor minder. Die zeggen allemaal: ‘maar meneer er zit echt niet meer in,’ en ondertussen zie je links en rechts mensen in steeds grotere auto’s gaan rijden. Ik kan ook echt heel boos worden over de verrechtsing en intolerantie. Dat vind ik zo pijnlijk.

5. Je lijkt ook makkelijk te ontploffen op het moment dat journalisten in je privéleven duiken.

Ik noem dat geen journalisten, maar ja. Dat komt ook omdat de types die daarin zitten te wroeten, dat doen op het moment dat je ligt te creperen. En dan rare dingen opschrijven met veel vraagtekens erachter. Heeft Victor Reinier zijn vriendin uit het raam gegooid??? Dat doet best wel pijn. Want mijn kinderen krijgen daar ook mee te maken hebben. Mijn dochter heeft een jongen toen een klap gegeven, omdat die heel gekke dingen zei. En dat komt door die blaadjes.

6. Wat voor gekke dingen zei hij dan?

Lees voor het antwoord op deze vraag het hele interview in de Playboy die nu in de winkel ligt of lees het op Blendle.