/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fplayboy%2Fsource%2Fplayboy%2F2017%2F08%2Fmatthew.png)
Matthew McConaughey (47) won in 2014 een Oscar en een Golden Globe voor zijn hoofdrol in Dallas Buyers Club. Een beloning voor een geniale rol, maar ook voor de weg die de voormalige romkomkoning insloeg na zijn periode van zelfontdekking in 2010. Vanaf 24 augustus is hij met Idris Elba te zien in de Stephen King-verfilming The Dark Tower. Lees een deel van het interview hier en het hele interview op Blendle en in de Playboy die nu in de winkel ligt.
Lees ook: Is Ibiza eigenlijk nog wel het pary-eiland van weleer?
Hoe kijk je terug op Dallas Buyers Club?
Ik wilde Ron Woodroof’s verhaal naar buiten brengen. Ik dompelde mezelf er zes maanden, vijf uur per dag in onder – transcripten, dagboeken. Ik ken deze mensen, hun taal, de anarchistische humor. Ron overleefde ook op een anarchistische manier. Er was geen sentiment, geen ‘leuke’ manier om het verhaal te vertellen. Ron was een drugsdealer op de zwarte markt – met medicijnen die de FDA nog niet had goedgekeurd, maar die mensen levend hielden. Dat was alles wat ik wilde weten. We kregen 130 keer het antwoord ‘nee’ in de 20 jaar dat we het probeerden te maken. Het was een onafhankelijke film met een antiheld als hoofdrol, en het hielp me het beeld dat mensen van mij hebben, te veranderen. Of je het nu leuk vindt of niet, het heeft zijn eigen identiteit. Een onafhankelijke film over hiv is altijd belangrijk. Het hoefde niet entertainend te zijn, maar dat is ons wel gelukt, denk ik. Het heeft humor – choquerende humor. En het lukte ons met slechts $4,9 miljoen in 25 dagen. Het werkte.
Hoe leerde je zelf over sex?
Ik denk dat ik ongeveer 14 was toen mijn vader en ik het gesprek over de bloemetjes en de bijtjes hadden. Hij zei ‘Hey maatje, doe je broek uit. Laat eens zien wat je hebt. Oké, deze hier? Die maken een baby. En deze kleine vriend is waar het zaad uit komt. Er kwam waarschijnlijk al 64 wat uit wanneer je met jezelf speelde, en het voelde goed.’ Het was een gesprek van man tot man, van vader tot zoon. Het was heel cool en het haalde het taboe ervan af.
Wat voor advies gaf hij over vrouwen?
Ik weet nog dat hij zei: ‘Er komt een moment wanneer je met een meisje bent en je handen beginnen hier, maar bewegen zich richting haar broek. Als je dan ook maar enige weerstand merkt, stop, ook al wil het meisje dat je nog een klein beetje doorgaat. Doe het niet. De volgende keer als jullie samen zijn, en jullie vinden elkaar nog steeds leuk, willen het graag en je voelt geen twijfel, dan is het oké om door te gaan.’ De eerste keer dat ik een meisje onder haar middel aanraakte kostte het me een uur om er te komen.
Omdat je weerstand merkte?
Nee, omdat alles wat ik ooit gezien had de Playboy-foto’s waren, die ik in schuren in de buurt had verstopt. Die foto’s laten nooit zichtbare schaamlippen enzo zien, dus ik dacht altijd dat een vagina van oost naar west liep. Ik kwam eindelijk aan en had zoiets van, waar is het? De volgende stap duurde nog langer dan het eerste uur, want nu had ik zoiets van, oh-oh, ik heb hem gemist. Drie uur later kwam ik erachter dat hij van noord naar zuid loopt en ik dacht: kom op nou. Ik was echt prachtig en onschuldig verkeerd geïnformeerd.
Hoeveel voldoening geeft het om nu Matthew McConaughey te zijn?
Ik vraag me dat ook af. Ik ga elke situatie – elke film, elke vergadering – in met hoge verwachtingen. Vaak kan ik die niet waarmaken, maar ik denk nog steeds: oké, dat was goed. Ik heb nog steeds ruimte om te groeien. Plafonds zijn gemaakt door mensen, snap je?
Lees het hele artikel op Blendle en in de Playboy die nu in de winkel ligt.
https://www.youtube.com/watch?v=GjwfqXTebIY&t=32s