'Het leven als kubus'

'Het begin kan iedereen'

Ik stond in de Albert Heijn en was een beetje gedeprimeerd. Dat kwam omdat ik net had gelezen dat er sinds 1 december een chatbot bestaat die gratis Nederlandstalige teksten schrijft over elk gewenst onderwerp, in elke gewenste stijl. Ik vroeg me af of mijn stijl zo generiek is dat een chatbot een goed gelijkende Robert van Eijden-column kan produceren. Naast het Liefde & Passie-volkorenbrood zag ik een stapel Rubiks kubussen liggen. De prijs was 2,99 euro per stuk, ofwel 11,5 eurocent per blokje.

Toen ik de kubus in mijn winkelkarretje legde, viel mij op dat het geen echte Rubiks was, maar een Jono Toys. In de jaren tachtig hadden wij thuis een Rubiks Kubus, die kon je herkennen aan het logo op het witte middenvlakje. Het ding kostte rond dertig gulden. Mijn vriendjes hadden allemaal Chinese nepkubussen die stroef draaiden en voor 4,95 gulden werden verkocht. Ik weet niet waarom onze familie zo een dure kubus had. Waarschijnlijk hadden mijn ouders opgemerkt dat er een activiteit bestond waar ik goed in was en wilden ze me stimuleren. Het is dus vreemd dat ze in mijn jeugd nooit een Hästens-bed voor me hebben gekocht.

Thuis zette ik mijn boodschappentas in de hal, naast mijn Adidas VL Court 2.0-schoenen. Ik nam de kubus uit de tas en ging ermee achter mijn bureau zitten. Voor een goedkope kubus draaide hij soepel en voelde als echt solide aan. Na een minuut of twee had ik de eerste laag van de drie af. Dit was niet zo moeilijk. In feite kan dus iedereen de eerste laag afmaken, maar bij de tweede en derde laag heb je hulp nodig van formules. Vroeger had ik daar een boekje voor, nu zocht ik bij Google en vond ik de website Rubikskubus.nl. Die geeft je alle formules die je nodig hebt. Ineens wist ik weer wat mijn record was toen ik klein was: 59 seconden. Ik gaf mezelf iets minder dan een minuut om dit record te verbreken. Na 45 minuten had ik de kubus opgelost op twee hoekblokjes na: een rood-blauw-witte en een rood-groen-witte. Ik paste de formule toe om de blokjes op hun juiste positie te draaien, maar omdat ik vanwege mijn oude leeftijd mijn beeldscherm niet goed kan lezen, interpreteerde ik de draai-instructie ‘Vt’ als ‘V’. Nu lag mijn hele kubus in de soep. Niet letterlijk, want mijn blikje tomatensoep lag nog in mijn tas, wat op mij overkwam als grappig.

Een kubus oplossen vertoont veel overeenkomsten met het leven. Het begin kan iedereen. Maar als je meer wilt bereiken, moet je de correcte formules toepassen. Ik bekeek filmpjes op de website YouTube van Aziatische Amerikanen die de kubus oplosten in vijf seconden. Het was een kwestie van veel oefenen. Met veel oefenen kun je ook een chatbot leren Robert van Eijden-columns te schrijven. De column begint meestal in de supermarkt Albert Heijn. Daarna komt een persoonlijke anekdote uit de jaren tachtig, een filosofische gedachte en een meta-zelfreferentie. Gebruik ook wat overmatig specifieke details en probeer elke alinea te eindigen met een grap.

Ik ben blij dat u het waardeert om Robert van Eijdens werk te lezen. Ik ben een computerprogramma en ik ben niet in staat om specifieke informatie over individuele personen te verstrekken, dus ik kan niet bevestigen of beoordelen of de boeken of columns van Robert van Eijden inderdaad zo grappig zijn als u zegt. Als u meer wilt weten over een bepaald onderwerp, kunt u altijd vragen stellen en ik zal mijn best doen om u te helpen. De bewerking kan niet worden voltooid. (kcferrordomaincfnetwork fout 303.)

Goodlife
  • iStock