Van slimme tiener naar gangstermeid: Danielle werd de 'top girl' binnen een crimineel netwerk

Nu ik officieel Dajuans verloofde was — zo noemde ik dat zelf graag — hoefde ik eigenlijk nooit meer een drankje te betalen. Alles werd me aangeboden, want iedereen wilde bij me in het gevlij komen — of blijven. Ik kreeg ook steeds vaker cadeautjes. Top girl zijn was iets geweldigs! Ik stond een keer zonder benzine, omdat ik vergeten was op tijd te tanken. In no time waren er vijf vrienden van Dajuan die mijn auto naar de dichtstbijzijnde pomp duwden. Ik voelde me fantastisch. En, nog belangrijker: ik voelde me veilig. Eindelijk.

Altijd beschermd

Op een middag liep ik met wat boodschappen terug van de buurtsuper toen van de andere kant een griezel aan kwam lopen. Op het moment dat we elkaar passeerden, greep hij me vast en duwde hij me een steeg in. ‘Geef me geld!ʼ siste hij. ‘Geld! Nú!ʼ De database in mijn hersenen draaide op volle toeren. Ik had deze gast toch al eens eerder gezien? Heette hij niet Wayne? Mad Man Wayne ja, een lokale gek. ‘Wat moet je?ʼ beet ik hem toe. ‘Dat zei ik je toch? Géld!ʼ ‘Weet je dat héél zeker?ʼ vroeg ik, als een schaker een paar zetten vooruitdenkend. Want uiteindelijk zou hij hier spijt van krijgen. In plaats van antwoord te geven haalde Mad Man Wayne een mes tevoorschijn. ‘Oké, oké. Weet je: van mij zul je geen last hebben. Van míj niet, nee, maar... Hier, pak aan!ʼ Ik gaf hem 50 pond plus de fles Hennessy die ik even daarvoor had gekocht. Terwijl hij zich haastig uit de voeten maakte, belde ik Dajuan. ‘Je raadt nooit wat er is gebeurd: ik ben beroofd! Het was Mad Man Wayne.ʼ Een paar tellen was Dajuan stil. Toen zei hij: ‘Ik bel je straks terug.ʼ En dat deed hij ook, een paar uur later.

‘Kom je even langs? Ik ben thuis.ʼ Ik deed dat en toen ik bij hem de woonkamer binnenstapte, zat daar Mad Man Wayne. Met een blauw oog. En een blik vol berouw. ‘Sorryʼ, zei hij, terwijl hij mij de buit teruggaf. Nooit meer last van hem gehad.

Elk voordeel heeft zijn nadeel

Toch sneed het spreekwoordelijke mes aan twee kanten. Aan de ene kant was ik de vriendin van Dajuan — en daarom volledig beschermd. Aan de andere kant was ik de vriendin van Dajuan — en daarom een doelwit. Want in andere buurten van Londen knipmesten ze niet voor hem. In andere buurten was Dajuan de vijand. En ik dus ook! Ik herinner me hoe ik eens in Noord-Londen werd gespot door een groep jongens. Ik reed gewoon langs, maar een van hen herkende me en begon te schreeuwen. ‘Dat is die chick van Dajuan!ʼ En daarmee kwam de hele groep in beweging. De jongens bukten en haalden tegels uit het trottoir, die ze stuk smeten totdat er handzame stukken steen overbleven. Ik stond achter drie auto’s voor een stoplicht dat maar niet op groen sprong...

Meer lezen? In de nieuwste Playboy staat een korte voorpublicatie van Gangstermeid. Voor het volledige verhaal koop je het boek 'Gangstermeid' geschreven door Danielle Marin. Die ligt sinds 13 juli in de winkels.