Een blowjob als beloning: 'Ik zeg vaak tegen anderen: hij moet het verdienen'

Ik ken genoeg mannen die het uitvoeren van cunnilingus ronduit geweldig vinden, een feest. Maar in mijn omgeving zijn er weinig vrouwen die écht staan te trappelen om het haar in een brutaal staartje te knopen voor een stevige sessie fellatio. Als ik het even bij mezelf hou, heb ik er bij vlagen echt zin in. Voornamelijk wanneer ik mijn stempel nog op mijn persoonlijke sekskills moet drukken. Even laten zien wat ik in huis heb om een goede indruk te maken. ‘Dit zijn de mogelijkheden.’ Alsof het een sollicitatiegesprek betreft en ik me alleen daar en in mijn proefperiode van mijn beste kant laat zien. Daarna ben ik eigenlijk helemaal niet zo bereid om over te werken en sta ik het liefst gewoon om één over vijf weer buiten.

Zodra de showfase achter de rug is, zie ik orale seks meer als een moetje. Een onderbreking van de rest. Van lang uit langs elkaar liggen, naar mezelf een weg naar beneden slepen om me op d’n vrome knietjes rondom de paal te installeren. Nou moet ik daar heel eerlijk gezegd ook bij optellen dat ik het nog steeds ietwat vreemd vind om elkaars geslachtsorganen in de mond te nemen. In verband met hygiëne enzo. Noem het preuts – anderzijds: ik schrijf voor Playboy, dus tijd dat ik me eroverheen zet. Want dat viezige maakt het misschien ook juist zo geil.

Waar ik mezelf op betrap is dat ik vaak tegen anderen zeg: hij moet orale seks verdienen. Vanwege het schrijven van deze column moest ik mezelf bevragen: waarom dan? Na wat discussies en gefilosofeer met een bevriende relatiecoach uit New York (en een luttele tien seconden in het luchtledige te hebben gestaard) kwam ik tot de juiste conclusie: orale seks voelt misschien voor veel vrouwen – in ieder geval voor mij – als een taak.

Vooral als ik er weinig voor terug krijg. Ik doel hier op een orgasme, want dat blijkt in de praktijk nog steeds ondergeschikt aan het plezier van de man. Alsof ik tijdens de seks ook nog moet zorgen dat het eten op tijd op tafel staat, snap je? Vandaar ook dat ik na een poosje niet zo héél initiatiefrijk ben als het aankomt op het oraal bevredigen van mijn partner. Misschien komt het ook doordat ik vroeger maar héél af en toe een Kindersurprise kreeg van mijn moeder, en alleen als ik me uitmuntend had gedragen. Anders was het niet meer speciaal.

Het feit dat iets lekkers pas écht lekker is als je er hard voor hebt gewerkt, blijft toch door mijn hoofd spoken. Mocht mijn partner zich geroepen voelen om van wederzijds genot bij – heus niet iedere, maar de meeste – vrijpartijen een prioriteit te maken, dan wil ik best meer moeite nemen en hem daar vaker voor belonen. Dan geef ik met plezier een blowjob.