/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fplayboy%2Fsource%2Fplayboy%2F2017%2F09%2Froxeanne-hazes-header.jpg)
Roxeanne Hazes (24) zong al tien jaar de liedjes van haar vader André, maar vandaag komt ze dan eindelijk met haar debuutalbum In mijn bloed. Ook is ze dit jaar de huisband van DWDD. Playboy spreekt met ‘Dochter Dré’ over schrijven, Tarantino-videoclips en in je nakie blowen op Ibiza.
Je eerste single Ik was toch je meisje scoorde goed. Hoe heb je dat beleefd?
Laat ik beginnen met te zeggen dat het niet mijn keuze was om die als eerste single uit te brengen. Ik sta achter al mijn liedjes op mijn album, er staan geen vullers op. Maar goed, je hebt altijd wel een favoriet en die van mij zijn Radadadai en In mijn bloed. Ik wilde heel graag een van die twee als single, maar toen zei Kees de Koning terecht: ‘Ja, maar Rox, mensen kennen jou van het levenslied, je hebt altijd de muziek van je vader gezongen, bent nog steeds dat volkse meisje, je moet dan wel nog met één been in dat volkse blijven staan zodat het andere – die popkant waar je naartoe wil – openblijft. Je moet ze niet laten schrikken’. Dat advies heb ik gelukkig opgevolgd.
Lees ook: De smaak van Dries Roelvink
Waar heb je je door laten inspireren bij het maken van dit album?
Lana del Rey is echt mijn heldin. Haar teksten zijn kwetsbaar, iets wat ik ook in mijn teksten probeer te stoppen. In onze maatschappij werkt het zo dat een vrouw niet als eerste mag appen, want je moet hard to get spelen. Joh, dat is zo vermoeiend. Liefde is iets moois. Ik vind het mooi om daarover te schrijven, om me kwetsbaar op te stellen. Ik krijg veel reacties van mensen die niet zo lekker in hun vel zaten of zitten, die me dan bedanken voor het schrijven van Ik was toch je meisje. Dat zijn mooie dingen, ik heb hier zelf ook in gezeten. Ik weet hoe fucked up dat kan zijn.
https://www.youtube.com/watch?v=gzFPtrLrKQM
Je mag je ook kut voelen.
Hartenpijn doet echt veel zeer, het is met niets te vergelijken. Mijn vader is overleden en dierbaren om mij heen zijn weggevallen, dat is een totaal andere pijn dan liefdesverdriet. Er lijkt een taboe op te heersen. Wij vrouwen moeten zeggen: 'Ah, doet me niks', maar het doet fakking veel pijn.
In welk ander land zou je kunnen wonen?
Ik ben snel tevreden. Een paar weken geleden ben ik voor het eerst naar Ibiza geweest. Zo in mijn eentje op een berg, dat ik dan oud ben en elke dag een beetje kan blowen. Dat is iets voor als de kinderen groot zijn. Lekker naakt door de tuin lopen met je man en dan ’s middags een jointje roken, echt super. En Amerika, daar ben ik in mijn jeugd elke zomer geweest, dat voelt voor mij als een soort tweede thuis. Het is alleen wat moeilijker om daar te gaan wonen.
Word je rijk van het zingen?
Nee, helemaal niet. Tot nu toe is het alleen maar investeren, dat is niet erg. Ik heb ook een band, die jongens moeten ook eten en betaald worden. Ik verdien niks, maar dat maakt niet uit. Het eerste jaar gaan we alleen maar knallen, investeren en werken. Daarna zien we wel.
Je vader krijgt na zijn dood meer erkenning dan tijdens zijn carrière. Hoe kijk jij daar tegenaan?
Lees het antwoord op deze vraag en de rest van het interview op Blendle en in de Playboy die nu in de winkel ligt.
https://www.youtube.com/watch?v=yzNJJhwq1hA