Playboy review: Burnout Paradise Remastered

Take me down to the paradise city

Tien jaar na de originele release kunnen we eindelijk terugkeren naar Paradise City! Het is een waar genot om de motor van de eerste wagen uit de game (een Hunter Cavalry) te horen brommen zodra je gas geeft. Uiteraard onder het genot van de knallende soundtrack, te beginnen met Paradise City van Guns N' Roses!  Al snel ben je weer makkelijk drie uur verder omdat je toch nog even die ene race wil doen of die ene auto wil unlocken door er keihard tegenaan te beuken.

@backlink(209299)

Een van de beste arcade-racers ooit

Burnout Paradise wordt geroemd als één van de beste arcade-racers ooit en nog steeds vinden veel mensen dat de game ongeëvenaard is. Het gevoel van snelheid was in 2008 ongelofelijk, de wagens zagen er fanatisch uit en Paradise City was geen stad maar de ultieme speeltuin voor snelheidsduivels, anarchisten met een schakelpook en hobby-chaoten. Want chaotisch was, en is, de game zeker. Binnen enkele minuten heb je de auto's en de controls goed in de vingers en drift je sierlijk om straathoeken heen terwijl je met een boost snelheden van ongekende proporties benadert.

Nostalgie

Als je de originele game op de PC, PS3 of de Xbox360 gespeeld hebt dan weet je wat je kunt verwachten, er is immers niets veranderd aan de inhoud van het spel. Wel heb je nu direct beschikking over alle DLC waardoor ook Big Surf Island meteen te betreden is. Daarnaast beschik je nu vanaf het begin van de game over enkele DLC-wagens. Hoewel het verleidelijk is om vanaf het eerste moment een Legendary Car te selecteren bij de plaatselijke scrap yard kun je dit beter niet doen. Het maakt de game namelijk, zeker in het begin, veel te makkelijk. Ook de politiewagens, de toy cars, motoren, Cops and Robbers en de Party-modus zijn van de partij. 

Kan het de competitie nog bijhouden?

Een tien jaar oude game wordt ingehaald en zo hoort het ook. Hoewel veel arcade-racers helaas niet aan Burnout Paradise weten te tippen voelt de stad bijvoorbeeld wel erg leeg en dood aan vergeleken met de werelden die je vandaag de dag digitaal kunt ontdekken. Daarnaast valt de game voor het gevoel snel in herhaling en ziet een auto zonder bestuurder er anno 2018 een beetje vreemd uit. Na twintig gesloopte billboards, tientallen omvergereden hekjes en na een race of dertig heb je het verder wel weer gezien. Het spel weet niet te verassen, je weet immers wat je voorgeschoteld krijgt want keer op keer is dit hetzelfde. Dat neemt niet weg dat Burnout Paradise erg verslavend werkt. Zodra je begint is het lastig om weer te stoppen, je zoekt naar de volgende kick, een heftigere high, meer adrenaline en een chaotische stoot dopamine. Dat weet Burnout Paradise tien jaar na dato nog met gemak te leveren.

Een geslaagde verjongingskuur

De remaster is prima gelukt. In 4K met 60fps geniet je van de crashende auto's die zich op fenomenale wijze in de vangrail duwen, de vonken dansen tijdens een botsing sensationeel alle kanten op en het kleurenpalet is iets intenser. Het gras is dus echt groener geworden in Paradise City zoals de heren van Guns N' Roses al mededeelden . 

De echte autoliefhebber zal binnen een uur terugkeren naar Forza, Gran Turismo of Project Cars maar het is oh zo lekker om Burnout Paradise af en toe op te starten voor een uurtje (per ongeluk drie of vier) te beuken, scheuren en crashen. Daarnaast is het een genot om de fictieve wagens volledig aan gort te rijden, iets wat in de hierboven genoemde games niet kan omdat dit niet mag van de autofabrikanten die onder bepaalde voorwaarden licenties verstrekken van echte wagens. 

Conclusie

Het is een genot om Paradise City overhoop te rijden, dat was het in 2008 al en dat is het nog steeds. De game is glansrijk oud geworden maar eerlijk is eerlijk: ook in 2008 zag het er al goed uit. Als je daarom de game voor de oude generatie consoles of de pc nog hebt liggen en alle DLC toevallig al hebt, dan biedt de remaster weinig nieuws. Heb je de game nog nooit gespeeld of wil je een flinke lading nostalgie nadat je de game jaren geleden verkocht hebt (foei)? Dan is het verplichte kost.