Parijs en sport horen voor mij bij elkaar. Als ik in de stad van de liefde ben – en da’s best vaak – ren ik steevast ’s ochtends vroeg langs de Seine in het schemerlicht richting de Eiffeltoren. En ik ben niet de enige.
Maar in deze stad worden niet alleen topprestaties geleverd op het gebied van sport: ook op seksgebied behalen de Fransozen de nodige medailles. Zo zijn ze een stuk rechter door zee als het aankomt op een nachtelijke wip.
Ooit zat ik met vriendinnen in een Parijs’ restaurant toen twee mannen aan de bar af en toe geïnteresseerd onze kant opkeken. De derde, tevens de best geklede, maar zéker niet de meest aantrekkelijke, keek niet. Daar moest ik natuurlijk meer van weten, want wat is er nou interessanter dan een man die totaal geen interesse toont? Niets. Zodra de wijn aan onze tafel op was, besloot ik naar de bar te lopen en een van zijn vrienden te vragen welke wijn zij dronken. Een gigantische fles oranje vocht met een kleurrijk etiket. ‘Enchanté, dit is een natuurwijn die onze vriend hier zelf heeft gemaakt! Proef ’m anders even.’ De vriend die eerder niet op- of omkeek, knikte even en hield zich toen weer met zichzelf bezig. Ik rappor- teerde terug aan mijn vriendinnen, enigszins teleurgesteld omdat meneer de wijnmaker weinig sjoege gaf.
Zijn gezelschap was echter wél geïntrigeerd door onze groep vrouwen. Ze vroegen of ze mochten aanschuiven, de markante wijnmaker kregen we op de koop toe.
“IN ZIJN LOFT HEEFT HIJ ME DAARNA ZO ENORM UIT ELKAAR GETROKKEN DAT IK MINSTENS TWEE DAGEN NIET COMFORTABEL LIEP”
Een hele aardige man als je – zoals je vaker bij Fransozen moet doen – even door de arrogantie heen prikt. Niet veel later dronken we meerdere van zijn flessen zelfgemaakte wijn. Toen hij en ik buiten een sigaret stonden te roken, vroeg ik hem puur uit interesse: ‘What are you doing later tonight?’ Terwijl hij een hijs nam van zijn sigaret keek hij me recht in mijn ogen aan, wenkte me en fluisterde in mijn oor: ‘Tonight, I’m not sure yet, maybe I’m doing you!’ Totaal overrompeld door deze straffe aanpak zei ik brutaal: ‘Put your money where your mouth is’, wat grappig was, want hij had genoeg ruimte tussen zijn ietwat lastige gebit om er een sta- pel biljetten kwijt te kunnen.
Niet veel later zaten we in een Uber naar zijn huis. In zijn Parijse loftwoning vol hippe kunst, nog hippere kleding en lege flessen natuurwijn heeft hij me verdeeld over twee dagen en meerdere vintage Ralph Lauren-lakens zo enorm uit elkaar getrokken dat ik minstens twee dagen niet comfortabel liep. Dat hij voor de overwinning ging, bleek uit het feit dat hij me zo vaak vingerde en neukte dat ik het gevoel had wel drie olympische sporten achter de rug te hebben gehad. De aan arrogantie grenzende zelfverzekerdheid van Franse mannen werkt misschien niet bij iedere vrouw, maar op mij maakte het indruk. Ik ben benieuwd hoe dat tijdens de Spelen uitpakt, met een winnaarsmentaliteit kom je heel ver.