Indie laat zich voor het eerst blinddoeken. ‘Dit voelt zo fucking bevrijdend’

Met haar handen tegen het kleine raampje van de klapdeur naar de keuken bekijkt Indie chefkok Anthony. Haar adem wasemt tegen het koude glas. Het kriebelt van binnen. Ze voelt dat haar ademhaling versnelt terwijl ze naar zijn handelingen kijkt. Zijn sterke handen die moeiteloos het mes door een groot stuk boter laten zakken, het smelten van de boter in een pan, die supersexy frons die Anthony krijgt als hij zich concentreert. Zijn koksbuis die net iets te strak om zijn biceps zit. Hmmm, ze kan er geen genoeg van krijgen.

Anthony zet het vuur laag en gaat aan de slag met een grote bol deeg. Met zijn sterke handen gooit hij het heen en weer op zijn werkblad, net zo lang tot het een egale, soepele bol is geworden, klaar om te rijzen.

Het is nog vroeg, haar sous-chef komt pas over twee uur, maar Anthony is zeker al een paar uur bezig met de voorbereidingen, weet Indie. Hij is heel serieus over zijn werk en droomt van een Michelinster. Precies de chefkok die zij nodig heeft. Eentje die de lat net zo hoog legt als zijzelf.

Zo sexy, verzucht ze in zichzelf, die sterke handen die groot genoeg zijn om in één keer haar billen te omvatten.

Het lijkt wel of hij haar heeft gehoord, want plotseling draait hij zich om en kijkt haar recht in de ogen aan. Ze voelt dat haar wangen rood worden. Betrapt.

Anthony geeft haar een subtiele knipoog en draait zich dan weer terug naar de werkbank. Wat bedoelt hij met die knipoog? Mag ze binnenkomen?

Indie trekt haar zwarte kokerrok iets naar beneden, zodat de stof nog meer om haar billen spant, schraapt haar keel en duwt dan de deur naar de keuken open.

Anthony, zijn handen opnieuw in het deeg, fluit tussen zijn tanden zonder naar haar te kijken.

‘Ik voel dat je er heel mooi uit ziet vandaag,’ zegt hij terwijl hij met zijn handen het deeg rolt en kneedt. Het windt Indie op.

‘Oh ja,’ lacht ze. ‘En hoe voel je dat dan?’

Dan kijkt hij eindelijk op. Zijn dromerige ogen, die niet helemaal lijken te passen bij zijn werkethiek, nemen haar in zich op. Ze ziet hoe zijn blik heel kort blijft hangen op haar billen. Missie geslaagd. Ze houdt van dit spel; het spel van om elkaar heen dansen terwijl beide partijen weten wat ze willen.

Ze doet een stapje zijn richting op.

‘Wat maak je?’ vraagt ze. Ze moet zichzelf inhouden niet meteen haar neus in zijn nek te duwen om zijn geur op te snuiven.

‘Deeg voor het focacciabrood van vanavond,’ zegt hij terwijl hij stoïcijns doorgaat met kneden.

Hoe kan het dat ze opgewonden raakt van de manier waarop hij haar géén aandacht geeft? Elke keer dat hij net langs haar kijkt, wil ze niets liever dan zijn grote, met meel bestoven handen op haar billen voelen…

‘Zal ik je helpen?’ vraagt Indie. ‘Dat lijkt me wel wat: mijn handen een keer vuil maken in plaats van gasten inchecken.’

Dikke laag stroop
Ze gaat dicht naast hem staan en duwt zichzelf tegen het aanrechtblad aan. Ze legt haar handen op het oppervlak, voelt de koelte onder haar vingertoppen. Hij kijkt naar haar, dat voelt ze. Ze laat haar ogen rusten op het deeg en probeert haar veel te snelle ademhaling onder controle te krijgen. Zijn warmte is voelbaar door haar dunne blouse heen. De witte koksbuis is een belachelijk sexy kostuum, zijn donkere huid steekt er prachtig bij af.

Anthony gaat ongestoord verder en duwt het deeg met zijn handen plat.

‘Waarom gebruik je geen deegroller?’

‘Omdat…’ Anthony brengt zijn mond naar haar oor, ‘...het gaat om echt contact maken met mijn producten,’ fluistert hij met zijn lage stem.

Ze voelt hoe het bekende kriebelen in haar onderbuik verder aanwakkert, de belofte van wat er gaat komen. De spanning hangt als een dikke laag stroop in de lucht. Ze ziet dat Anthony ook sneller ademt. Zou hij ook…? Ze kan het alleen maar hopen.

‘Mag ik voelen?’ vraagt ze.

Ze duwt zichzelf onder zijn arm door, zodat ze nu voor hem staat, tussen zijn lichaam en het aanrechtblad in gedrukt. Het beneemt haar de adem. Wat is ze aan het doen?

Ze legt haar hand op het deeg, pakt zijn hand en legt die op de hare. Kippenvel. Ze voelt zijn adem in haar nek, het kriebelt in haar oor.

Ze heeft zich nog nooit zo aan iemand opgedrongen. Moet ze zich hiervoor schamen, of is dit het risico waard?

Dan trekt hij zijn hand van haar hand af.

Ze schrikt. Toch te ver gegaan, te snel, te opdringerig.

Maar dan voelt ze hoe de hand die hij wegtrekt haar opnieuw aanraakt, maar ergens anders nu… Haar schouder, haar bovenrug, onderrug, zijn hand blijft hangen boven haar billen..

‘Ik…’ begint ze.

‘We hoeven niet te praten,’ zegt hij. ‘Praten leidt alleen maar af van voelen.’

Ohhh, hoe ze verlangt naar meer van deze woordentovenaar…

Blinddoek

Zijn beide handen glijden van haar onderrug naar haar billen, voorzichtig trekt hij haar kokerrok omhoog. Ze rilt onder zijn aanrakingen.

‘Ben je oké?’ vraagt hij hees in haar oor.

Indie knikt lachend, méér dan oké. Ze is volledig in zijn ban.

Dan verdwijnen zijn handen onder haar rok. Met één hand trekt hij haar slipje naar beneden, met de ander houdt hij haar heup vast.

Ze wil zich omdraaien om zijn gezicht te zien, maar ze merkt ook hoe haar lichaam zindert onder het niet weten wat er gaat komen. Hij draait haar om, rokje omhoog geschoven, en kijkt haar aan. Voordat ze kan bewegen, tilt hij haar in één beweging op en plant haar midden in het deeg voor de focaccia.

Ze slaakt een kort gilletje van schrik en begint dan te lachen. Haar billen voelen de zachte koelte van het deeg.

‘Zo,’ zegt hij, en dringt met zijn ogen de hare binnen. ‘Zo maak je echt contact met je product.’

Ze lacht. ‘Dus je vindt mij een product?’

‘Jij bent het meest exclusieve product dat ik ooit op mijn werkbank heb gehad,’ zegt hij schor, ‘en ik kan niet wachten om er verder mee te werken.’

‘O is dat zo, meneer de chefkok?’ Indie lacht. ‘Dit was niet helemaal wat ik in gedachten had bij je helpen in de keuken.’

‘Maar ik heb dan ook helemaal geen hulp nodig in de keuken,’ lacht Anthony.

Hij stapt naar achter en bekijkt haar van top tot teen. Zijn adem ingehouden. ‘Wauw, je zou jezelf eens moeten zien, zo mooi.’ Anthony’s blik blijft hangen tussen haar benen, op haar nu al natte kutje. Ze voelt hoe haar hele lijf geniet van het onvoorspelbare van de situatie.

‘Sta maar op,’ zegt hij.

Ze springt van het aanrecht af en ziet haar twee billen in het rijzende deeg staan. Ze weet niet precies waarom dat haar opwindt, maar ze voelt dat ze steeds natter wordt.

Anthony leidt haar naar de enige stoel in de keuken, een houten barstoel, naast de pizzaoven die aanstaat.

‘Het gaat om sensaties,’ zegt hij. ‘Zoals een gerecht je kan uitdagen, door zowel bitter als zoet te zijn, zo kan aanraking dat ook. Wil je je rok voor me uittrekken?’

En dan staat ze in de keuken in alleen haar witte blouse. Ze voelt hoe alles in haar áán staat, omdat ze nu zijn volledige aandacht heeft.

‘Kom met je knieën op het zitgedeelte zitten en steun met je armen op de rugleuning. Zo, ja. Kun je je knieën iets meer uit elkaar zetten?’

Ze had verwacht dat ze het vervelend zou vinden: dat iemand haar vertelde wat ze moest doen, maar dit is… anders. Dit klopt. Ze vertrouwt Anthony volkomen, alsof hij met dezelfde zorgvuldigheid waarmee hij een gerecht bereidt, nu haar lichaam positioneert.

Uit een keukenkastje onder de gootsteen pakt hij een schone theedoek.

‘Mag ik?’

Ze voelt haar ademhaling versnellen. Ze heeft nog nooit een blinddoek gedragen.

Ze hapt naar adem

Hij bindt de theedoek bij haar voor en ze voelt hoe al haar zintuigen plotseling versterkt zijn. Ze hoort het zoemen van de koelkast, het vuur in de pizzaoven, heel in de verte hoort ze zelfs het gepraat van gasten die veilig in hun hotelkamers zijn en zich nergens van bewust zijn. Ze voelt de hitte van de oven… en ze voelt hoe naakt ze is. Hoe fucking bevrijdend dat voelt.

Ze hoort hoe hij haar kant op stapt. Zijn hand op haar onderrug, bil, binnenkant dij en dan… schampt hij langs haar lippen. Ze voelt dat ze al open is, nat, ze voelt hoe het bloed haar lippen doet opzwellen. Ze wil zo graag dáár aangeraakt worden. Hij aait haar billen, streelt, en dan… tikt hij ferm met zijn vlakke hand op haar rechterbil. Ze hapt naar adem, dat had ze niet zien aankomen.

En net als ze voelt hoe het bloed stroomt, tikt hij nog een keer, harder nu, op dezelfde bil. Ze snakt opnieuw naar adem en als ze voorovergebogen over de rugleuning van de stoel zakt, haar kutje per ongeluk nog meer naar achter duwt, voelt ze eindelijk zijn vingers op haar lippen.

Ze is zeiknat.

Hij voelt hoe open ze is, laat een vinger bij haar naar binnen glijden, neemt haar geil mee naar buiten en wrijft het over haar kloppende clitje dat nu helemaal tevoorschijn is gekomen. Elke keer dat hij erover wrijft, zakt ze verder over de rugleuning, glijdt ze bijna van de stoel.

‘Netjes rechtop zitten,’ hoort ze hem zeggen.

Ze gehoorzaamt en duwt zichzelf omhoog.

Als beloning brengt hij nu twee vingers in haar, neukt haar een tijdje zachtjes met zijn hand. Hmmm.

Jezus ja, eindelijk! Eindelijk duwt hij zijn kloppende keiharde pik tegen haar lippen. Fuck, wat is hij groot…

Haar kutje gloeit. Hij laat zijn heerlijke harde pik eerst een aantal keer, langzaam, helemaal diep in haar verdwijnen en dan… steeds sneller in en uit haar komen. Ze voelt hoe ze steeds strakker om hem heen trekt, hoe er bijna geen ruimte meer is, hoe ze in hem opgaat, zijn ritme.

Ze houdt zich met één hand omhoog aan de rugleuning van de stoel en wrijft met haar andere hand over haar eigen clitje, precies in het tempo waarin hij haar neemt. Haar neemt, haar volledig bezit.

Ze hoort hem kreunen, ze wil hem nog dieper in zich voelen. Ze duwt haar billen nog een stukje naar achter, wrijft over haar clitje, hapt naar adem, de poten van de stoel piepen. Ze is bang dat ze bezwijkt onder zijn neuken en voelt dan haar orgasme opkomen…

Het tuimelt haar lichaam binnen, overstroomt haar en als hij steeds wat harder aan haar haren trekt, voelt ze hoe het haar overneemt. Ze schreeuwt, schokt in zijn armen. Aangedreven door haar orgasme, spuit Anthony zijn zaad diep in haar.

Zachtjes trekt hij zich uit haar terug, maakt haar blinddoek los en helpt haar opstaan van de stoel. Ze leunt tegen het aanrechtblad, waar haar billen nog steeds als een trofee in het deeg staan, en pakt het glas water aan dat Anthony voor haar heeft ingeschonken.

‘Stille wateren hebben blijkbaar echt diepe gronden,’ zegt ze.

Anthony geeft haar weer een knipoog, maar dit keer voelt ze meteen wat hij bedoelt. ‘Jij zegt het.’