Gamerecensie: Rainbow Six Siege

Na een dagje gezeik op werk en schreeuwende koters thuis is er weinig lekkerder dan er even goed op los knallen met een shooter. Voel de frustratie met elke headshot je lichaam uit stromen. Maar wil je iets meer diepgang dan simpelweg magazijn na magazijn leegschieten, overweeg dan eens de tactische shooter Rainbow Six Siege.

In het nieuwste deel van de legendarische reeks telt iedere kogel. In teams van vijf speel je tegen andere gamers of computergestuurde terroristen. Dat doe je op een van de elf maps, met steeds variërende doelen. Een gijzelaar bevrijden bijvoorbeeld, of een bom ontmantelen. Je hebt maar één kans. Als je doodgaat, ben je ook echt dood. Het is dan ook essentieel om te communiceren met je teamgenoten in voicechat. Helaas moet je daar soms wel vloeiend Russisch voor kunnen spreken.

Geen potje is hetzelfde

Nog voor het geweld losbarst, moet je al wat strategische keuzes maken. Zo kan in player versus player de aanvallende partij de map verkennen met kleine drones, terwijl de verdedigers obstakels en andere verdedigingswerken moeten plaatsen. Ook belangrijk is met welke operator je de strijd ingaat. Je kunt kiezen uit twintig verschillende poppetjes, van vier verschillende nationale antiterreureenheden. Ieder personage heeft andere skills en gereedschap. Bijvoorbeeld een enorme sloophamer om al die barricades te slopen.

Het resultaat is zenuwslopende schermutselingen in stripclubs en presidentiële vliegtuigen. De graphics maken het bijna griezelig realistisch. Geen potje is hetzelfde. Bovendien komt er de komende tijd nog allerlei nieuwe (gratis) content voor het spel, dus je bent er ongetwijfeld wel even zoet mee.

https://www.youtube.com/watch?v=KlbLLRdg9u8