Schrijver Kluun: ‘Alles gaat beter als je een beetje vriendelijk bent’

Hij schreef een van de best verkochte Nederlandse boeken aller tijden: Komt een vrouw bij de dokter. Verfilmd, over de hele wereld vertaald, een miljoen keer verkocht. En nu verschijnt na veel vertraging zijn nieuwe roman: DJ. Over een Brabantse dj die wereldberoemd wordt en vervolgens ontspoort. Schrijver Kluun (52) over dance en seks, over jonge meisjes en vieze mannen, en over het politieke debat in Nederland. ‘Alles gaat beter als je een beetje vriendelijk bent.’

Het voordeel van zo lang over een roman doen, is dat je ook jaren hebt kunnen nadenken over de vraag die je nu steeds zult krijgen: waarom je er zo lang over hebt gedaan. Wat is het antwoord daarop geworden?

“Het boek is ontstaan uit een idee voor een theaterstuk over een dj, dat ik zou schrijven. Ik ben er toen ook aan begonnen, alleen wilde het toen maar niet vlotten. Ik was in die tijd ook net gescheiden en dan ga je alles doen om te vluchten, zeker van een project dat niet lukt. Na een scheiding moet je echt weer even de rust, reinheid en regelmaat zien terug te vinden. Mijn motivatie, kortom, was zeer gering. Uiteindelijk ben ik er een roman van gaan maken, en ook dat vlotte niet. Tot mijn uitgever met het idee kwam om ook mezélf in dat verhaal te schrijven. Die tip van mijn uitgever is van een jaar of 2,5 geleden, en daarmee begon het eigenlijk echt te lopen en te kloppen. Toen pas twijfelde ik niet meer of het goed genoeg was. Wat ook goed bleek te werken, was het contrast tussen mezelf in het verhaal en de dj, die is uitgegroeid tot een wereldster, maar op wiens werk ik in het boek een beetje neerkijk, zoals salonfähige recensenten dat bij mij zelf ook doen. Dat spanningsveld vond ik spannend. En zelf ben ik in Nederland succesvol en ben ik in dertig landen vertaald, maar bij lange na niet vergelijkbaar met het succes van Herman Koch, en al helemaal niet in de Verenigde Staten. In Zweden, Taiwan en Slovenië zijn van mij nog meer boeken verkocht dan in Amerika. Dat succes van Herman Koch in de VS wordt in Nederland trouwens niet op waarde geschat, hoor. Dat is vergelijkbaar met André Rieu wiens posters overal in Australië hangen. Enorm knap.Bovenop dit lange antwoord op je vraag komt ook nog de extreem inefficiënte manier waarop ik werk: ik heb een dwangmatige behoefte al mijn ideeën uit te werken, ook de ideeën waarvan ik op een gegeven moment al weet dat ik ze niet gebruik. De uiteindelijke versie van DJ is echt de twaalfde versie of zo.Het voordeel van al dat werk en al die versies is wel dat ik me nu niet meer kan voorstellen dat iemand iets over het boek zegt waar ik niet al over heb nagedacht, tot en met de kleur en opdruk van de shirts van de dj.”

Lees ook: Rick Brandsteder: ‘Ik wilde vroeger pornoacteur of profvoetballer worden’

Je verwijst in je boek naar zowel de Sopranons als Breaking Bad. Zijn dat wat jou de twee best geschreven series?

“Ja, en op een heel andere manier. De Sopranos klopt van alle kanten. Dat is Shakespeareaans. Breaking Bad vind ik ook geniaal, maar op een andere manier. Dat is Wagneriaans; heel dik aangezet. Dat een scheikundeleraar in de criminaliteit terechtkomt om zijn vrouw en kinderen te onderhouden: dat kan nog. Maar dat hij daar vervolgens zo goed in blijkt dat hij één van de grootste criminelen in de drugswereld wordt: dat kan niet. Ik zou ook nooit nu alsnog een enorme crimineel kunnen worden, dat had er dan altijd al in moeten zitten. Maar het mooie aan Breaking Bad is dat je er toch in meegaat. Het is eigenlijk te gek voor woorden, en tóch is het geloofwaardig. Dan wilde ik met mijn roman ook. Al die personages zijn eikels, en ook karikaturen. En toch zie je ze voor je.

Je schreef een boek over het Amsterdamse uitgaangsleven. Kom je daar nog veel?

“Ik moet toch toegeven dat ik niet meer belachelijk veel uitga met vrienden. En als we het wel doen, dan meestal naar een café. Soms belanden we daarna nog in een club, maar na twintig minuten denk ik dan: wat doe ik hier? Die vraag stelde ik mezelf vroeger nooit. Een uitzondering is het Amsterdam Dance Event, dan kan ik met mijn vrienden nog wel een paar dagen achter elkaar uitgaan. Misschien niet meer vijf, maar wel drie.”

Lees het hele interview in de Playboy die nu in de winkel ligt en HIER verkrijgbaar is, of op Blendle.