'Een event zo wild als dit moet je een keer hebben meegemaakt'

Zo'n twintig jaar geleden hoorde ik voor het eerst van Wasteland, een fetisjfeest met een strikte dresscode voor open-minded mensen. Van horen zeggen een plek waar je met z’n allen kon drinken, dansen én waar zowaar iemand naast je op de dansvloer kon worden geneukt. Er hangt een positieve en prettige sfeer, maar het is not for the weak. Je hoeft er niets te doen, maar er gebeurt heel wat.

Met veel vrienden en mensen uit mijn netwerk die eens of meermaals zijn geweest, leek het me op mijn 38ste tijd om ook eens te zien was es gibt. Je bent geen Playboy-columnist als je research- technisch op safe speelt. En toegegeven, een event zo wild als dit moet je een keer hebben meegemaakt. Waarvan akte.

Afgelopen week mocht ik mee met een van mijn beste vrienden Tom en zijn nichtje: de blonde Venus Laura, parttime nymfomane. Voor de gelegenheid had ik me in mijn harnas, choker, cuffs, minirok en kniehoge laklaarzen gehesen. Mijn doorschijnende top zat ónder mijn boobs. Volgens bovenstaande mentoren zou de kans anders aanwezig zijn dat de doorbitch mijn outfit niet bloot genoeg vond. Wie ben ik om wat gelegenheidsexhibitionisme te weigeren? Hup, die tieten p(r)ontificaal in het zicht.

Voor aanvang vernam ik van een andere vriend dat ik als newbie de eerste twee uur waarschijnlijk in shock zou verkeren. Eenmaal binnen, na tig bekenden en zelfs mensen van kantoor te hebben gegroet, een vodka-soda, en een rondje door de verstikkingskinkzaal, stond ik met mijn groepje — plus de halve gay-community waar ik ook mee had afgesproken — allesbehalve geshockeerd te dansen. Blijkbaar ben ik niet zo snel onder de indruk. Toen een blote man naast me op de dansvloer gelukzalig werd gepijpt, wilde ik bijna voor hem klappen. Good for you, pik. Letterlijk, figuurlijk, hoe je het ook nemen wil.

Wat me vooral opviel, naast her en der wat mensen die seks hadden, was dat iedereen zich vrij voelde en mooi was gekleed. Of nou ja, het gros van de mensen dan. Er waren ook wat bezoekers die hun kleren voor het gemak thuis hadden gelaten. Waarom ook niet, op Wasteland oordeelt niemand.

De darkroom die naast de silent disco (?) zat heb ik niet gezien. De als silent disco vermomde lightroom daarentegen wel. Silent was het er, disco allerminst. Ik zag enkel genitaliën op mijn netvlies dansen. Perfect voor de discrete voyeur die zich even (terug) wilde trekken. Zo ook de vrouw die met zwaar Duits accent vroeg ‘Can I watch?’, toen mijn twee vrienden elkaar stilletjes aan het afzuigen waren. Bescheiden was ze allerminst: die Frau had haar neus voor het gemak tussen de pik van mijn ene vriend en de lippen van de ander gemanoeuvreerd. Toen ik een terrasverwarmer aanzag voor een frituurautomatiek, was het tijd om te gaan. Zonder kleerscheuren, ik had tenslotte nauwelijks iets aan, en zonder cumvlekken van vreemden op mijn laarsjes van lak. In november ga ik weer, hoor! Met een beetje meer bloot. Zo raar is dat ook eigenlijk niet, we worden immers allemaal naakt geboren en neuken doen we allemaal.