Eindelijk van top tot teen: naaktfotograaf Sara Punt laat alles zien

Meestal fotografeer je andere mensen naakt. Waarom ben je uiteindelijk ook jezelf gaan fotograferen?
‘Ik had al zoveel mensen naakt mogen fotograferen, dat ik op een gegeven moment vond dat ik ook zelf moest weten hoe het was om voor mijn camera te staan. Maar deze serie voor Playboy is wel echt compleet anders. In mijn werk zijn de modellen normaal niet herkenbaar.’

Vond je het spannend om jezelf naakt en herkenbaar in beeld te brengen?
‘Nou, in eerste instantie vond ik het vooral heel lastig vormen te vinden waarbij dat hoofd niet in de weg zat – míjn hoofd, ook nog eens. Ik was natuurlijk zowel model als fotograaf en ik kan je vertellen dat het een ongelooflijke struggle was. Ik ben er twee weken lang elke dag mee bezig geweest, het was echt heel veel werk. Ik heb ook zes keer gehuild.’

O jee, zag je het niet meer zitten?
‘Ik was gewoon gefrustreerd. Een ander begeleiden tijdens een shoot is één ding, als het om je eigen lichaam gaat is het iets anders. Er was geen ruimte voor onzekerheden, want ik moest ook aan het licht en de camera denken. Gelukkig heeft mijn partner me geholpen en me erdoorheen gesleept. Ik vond het een confronterend proces, maar ik ben superblij dat ik het heb gedaan. Mijn relatie met mijn lichaam is er nog meer door verbeterd. Ik voel me trots. Dit ben ik, dit is mijn lichaam, en het is kunst.’

Wat vindt je omgeving ervan?
‘Mijn familie vindt het geweldig. Mijn opa moest huilen, zo mooi vond hij de foto’s. Mijn ouders vinden ze ook erg mooi. Die willen straks honderd Playboys kopen om ze uit te kunnen delen aan vrienden, haha. Mijn partner steunt me ook heel erg.’

Hij vindt het niet moeilijk om jou ineens te moeten delen met de Playboy-lezers?
‘Nee, hij is hartstikke trots dat zijn partner in Playboy staat. We laten elkaar sowieso heel vrij in onze non-monogame relatie.’

Wat mooi! Hoe geven jullie daar invulling aan?
‘We willen alles uit het leven halen wat erin zit en daar hoort voor ons bij dat als we mensen ontmoeten, we elkaar ook de kans willen geven om die mensen compleet te ervaren. We gunnen elkaar alle liefde die er te ervaren is. We leggen elkaar geen regels op, behalve dat we open en eerlijk communiceren over alles en weloverwogen keuzes maken. We doen echt niet zomaar iets met anderen, maar áls we intiem willen zijn met anderen – op wat voor manier dan ook, en dat is lang niet altijd seksueel – laten we elkaar daarin vrij. We merken dat die vrijheid ons juist dichter bij elkaar brengt. Op deze manier kiezen we elke dag bewust voor elkaar.’

Heb je eerder open relaties gehad?
‘Nee, dit is mijn eerste échte relatie. Maar als ik terugkijk heeft die openheid wel altijd in me gezeten. Voordat ik mijn partner ontmoette, ruim drie jaar geleden, ben ik acht jaar single geweest. Mede door mijn behoefte aan de vrijheid, denk ik. Ik had het gevoel dat ik een deel van mezelf moest opgeven als ik in een relatie zou stappen. Ik dacht namelijk dat monogamie daarin de enige optie was. Ik ben ook panseksueel; ik hou van mensen. Het maakt niet uit wie je bent, hoe je eruitziet, hoe je je identificeert: als ik een connectie met je heb, heb ik een connectie met je. Het voelde alsof dat er in een relatie ineens niet meer zou mogen zijn. Alsof de keuze voor het één, het verlies van al het andere zou betekenen. Maar in mijn huidige relatie mag alles naast elkaar bestaan. We willen alles onderzoeken, ondervinden en ervaren.’

Voor de rest van het interview - en meer foto’s van Sara - verwijzen we je door naar ons juninummer dat nu in de winkel ligt. Thuis laten bezorgen? Kan ook.