Peter Gillis: 'Ik hoor gewoon in de Quote 500'

Je bent eigenaar van twaalf vakantie-par-ken, die voor een groot deel afhankelijk zijn van horeca-inkomsten. Hoeveel tonnen ben je misgelopen door de twee lockdowns?

"We hebben juist super gedraaid! Heel veel mensen gingen de afgelopen twee jaar ook op vakantie in eigen land, dus eigenlijk hebben we het nog nooit zo druk gehad. We hebben één voordeel en dat is dat we een seizoensbedrijf zijn. We zijn open van maart tot en met november, dus dat viel net buiten de lockdowns. We hebben door deze crisis ook geleerd dat je met minder mensen misschien wel meer kunt doen. Voor corona hadden we alle horecapunten op onze parken altijd open, maar nu zijn er vaak vier van de acht open –alleen op de piekuren wordt de rest ook bemand. Dat scheelt een enorme klap geld."

Ben je bang voor corona? Je behoort immers tot de risicogroep.

"Nou, ik vind het wel beangstigend allemaal. Ik moet er toch niet aan denken dat ik ziek word. Ik ben gevaccineerd, maar dat zegt natuurlijk niets. Waar ik vroeger altijd vooraan stond, denk ik nu: doe maar een beetje voorzichtig. Ik hou me aan de regeltjes, zoals iedere verstandige Nederlander, en als ergens veel volk is dan gaan wij een deurtje verder."

Onlangs verscheen je biografie: Massa is kassa, dezelfde naam als je realitysoap op SBS6. Je bent zeer openhartig in je boek. Je hebt het over je vervelende jeugd, over de dodenlijst waar je op staat, over je buitenechtelijke affaires. Welk onderwerp vond je het moeilijkst om over te praten?

"Ik heb geen geheimen, dus alles staat erin. Ik heb het boek geschreven om de mensen te laten zien dat het mij ook niet allemaal is komen aanwaaien. Mensen zien mij op televisie en denken: ‘Ach, die Peter, die rijdt in een Rolls-Royce en doet net waar-ie zin in heeft.’ Iedereen denkt dat ik een makkelijk leven heb gehad en dat ik het allemaal in de schoot geworpen heb gekregen, maar ik ben een selfmade miljonair. In het boek kun je lezen over mijn jeugd. Ik had echt een kutjeugd. Geld hadden we niet en ons pap wilde altijd zijn borreltje. De oudste was voor hem alles, ik was niks en moest het maar uitzoeken. Daar leer je wel door te vechten. Ik ben daardoor een echte straatvechter geworden. Ik heb ook een goede handelsgeest. Dat zit in mijn bloed, dat kun je niet leren. Die combinatie heeft me gebracht waar ik nu ben."

In de serie zien we dat je best wel streng bent voor je eigen kinderen. Ben je een goede vader?

"Misschien vroeger voor mijn eigen kinderen niet. Ik was in die tijd veel aan het werk en weinig thuis. Daar is ook mijn huwelijk van naar de kloten gegaan. Ik heb ze wel een keiharde opvoeding gegeven, een goede basis voor de toekomst. Er zijn kinderen die alles van hun ouders krijgen, maar ik heb ze zo opgevoed dat ze moesten werken voor hun geld. Ze kregen niks. Als ze een brommer wilden: prima, huppatee, ga er zelf maar voor werken. Als ze rijlessen wilden nemen: ga je gang, maar van mij krijg je niks. Dat is de beste opvoeding die ik ze heb kunnen geven. Ik zou het nu precies zo weer hebben gedaan."

Massa is kassa is nu bijna twee jaar op televisie. Wat is volgens jou het grote succes van de serie?

"Wij staan als familie met twee voetjes op de grond. Alles wat je ziet is echt: de camera loopt van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat achter ons aan. Dat is denk ik het succes, dat we zo gewoon zijn. We nemen ook altijd tijd voor de fans. We hebben geen kapsones: als we naar Maastricht of Den Bosch gaan om te winkelen, gaan we makkelijk 250 keer op de foto. Soms springen ze zelfs voor de auto om een foto te maken. Iedereen kan een foto of een handtekening krijgen."

Jullie worden weleens vergeleken met de familie Meiland. Zie jij jezelf ook tele­visieprogramma’s presenteren à la Martien?

"Nee, ik heb het hier druk zat. Ik moet een bedrijf leiden. Ik word wel gevraagd om aan programma’s mee te doen, maar dat doe ik niet. Voor het geld hoef ik het sowieso al niet te doen, snap je? De Meilandjes moeten ervan leven, die hebben er hun baan van gemaakt, maar als het televisie-avontuur voor mij morgen ophoudt dan leef ik gewoon lekker verder."

Jullie zitten zelf ook elke week met chips en een drankje op de bank naar de serie te kijken. Denk je weleens als je naar jezelf kijkt: dat had ik niet moeten zeggen?

"Nee. Ik ben gewoon zoals ik ben. Als je er duizend op een rij zet, dan haal je mij er zo tussenuit. Ik ga m’n eigen niet aanpassen aan mensen. Als iemand dat stoort, dan drukken ze maar op de knop van een andere zender, maar ze hebben het allemaal gezien. Snap je? Ze zitten allemaal te kijken."

Ben je over vijf jaar nog op televisie?

"Nee, dat denk ik niet. Als de kijkers het leuk blijven vinden dan is het natuurlijk moeilijk om te stoppen, want dan moet je veel mensen teleurstellen. Maar over vijf jaar… Dat is een lange tijd. Zoals het er nu naar uitziet willen we nog wel even doorgaan, maar dat hangt natuurlijk ook af van SBS. Voor ons is het geen moeten: als we er geen zin meer in hebben, dan kappen we ermee."

Kun je je het moment nog herinneren dat je voor het eerst een miljoen op de bank had staan?

"Ik heb nooit een miljoen op de bank gehad! Ik heb alles wat ik verdiende altijd weer geïnvesteerd in het bedrijf. Een miljoen schuld, ja, die had ik gauw genoeg. Nee, als ik geld had dan leende ik wat bij en kocht ik een nieuw park. Zo ben ik groot geworden. Als de bank me daarbij niet geholpen had, was ik nooit zo groot geworden. Dat geldt voor heel veel ondernemers."

Quote schat je vermogen op 85 miljoen euro, waardoor je net buiten de Quote 500 valt, maar jij zegt zelf op papier 250 miljoen euro waard te zijn. Waarom vind je het belangrijk om dat bedrag wereldkundig te maken?

"Omdat dat gewoon de waarheid is. De Quote was vroeger een mooi blad. Dat was mijn bijbel, dat legde ik onder het hoofdkussen. Als ik zie wat er nu voor een onzin in staat, alleen al over mij, dan denk ik: wat is er met het blad gebeurd? Ik heb vier of vijf keer in de Quote gestaan. Ik was altijd dikke vrienden met 500 de redacteuren. Een paar jaar geleden kwam er een vervelende journalist bij en die schrijft je helemaal kapot. Als er negatieve dingen te melden zijn dan schrijft hij een groot stuk, maar als er iets positiefs te melden is dan hoor je hem niet. Waarom hij dat doet? Ik ben een kijkcijferkanon. Als ze iets negatiefs over mij schrijven, wil iedereen dat lezen. Ik ben twee jaar geleden met een accountant op de redactie geweest en heb alle stukken overlegd die ze nodig hebben om mijn vermogen uit te rekenen. Iedere idioot kan zien dat ik meer waard ben dan dat zij zeggen. Ik heb me mijn hele leven kapotgewerkt om zover te komen, snap je? Dan wil je ook met respect behandeld worden, maar respect kennen ze daar niet. Ik hoor gewoon in de Quote 500. Punt."

Wie hoef je nooit meer terug te zien?

"Ons pap, maar die komt ook niet meer terug. Misschien kom ik hem later nog eens tegen in de hemel, maar ik denk het niet. De mensen van de Belastingdienst, zeg je? Ach, die doen ook hun werk. Ik zou alleen geen biertje met ze gaan drinken. Leuke mensen zijn het niet. Ik denk dat ze vroeger op school veel gepest zijn en nu andere mensen gaan pesten – net als agenten die parkeerboetes uitdelen. Je moet het maar willen. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind en ik zie het onderzoek dat ze naar me doen met vertrouwen tegemoet. Ik heb niets te verbergen, dus laat maar komen."

Wat is je grootste angst?

"Ziek worden. Dat ik kanker krijg of zoiets. Ik denk zeker een paar keer per week: godverdomme, het is maar een lootje uit de loterij, je gezondheid. Je zult maar net een keer het verkeerde lot hebben. Of je nu wel of geen geld hebt, dat maakt niet uit: gezondheid kun je niet afkopen. Dat is maar goed ook, want het zou niet goed zijn als dat wel zou kunnen."

Bekend staan als vermogend man betekent ook dat je jezelf in de kijker speelt bij criminelen. Je zoon Mark werd onlangs nog mishandeld bij een overval en je stond zelf op een dodenlijst. Denk je weleens: het is beter om onzichtbaar te zijn, ik stop met de serie?

"Nee. Toen ik vorig jaar op die lijst stond, ben ik een maand of twee niet van huis geweest. Ik vroeg aan de recherche: komt dat door het programma? Maar dat was niet zo. Ik kijk mijn hele leven al achterom. Mensen denken dat we geld hebben, maar al het geld zit in die parken. We hebben soms wel beveiligers bij ons, soms ook niet of op afstand, maar bang ben ik niet. Ik ga het programma ook niet opgeven, want ik doe het veel te graag. En ja, als je ooit aan de beurt komt, dan gebeurt het toch. Ik kan morgen ook onder een auto lopen. Het incident pas geleden met ons Mark vond ik het ergste. Laat ze maar bij mij aan de deur komen, maar niet bij mijn zoon."

 Ben je aantrekkelijk?

"Ha! Dat moet je aan Nicol vragen. Ik ben direct, daar kunnen heel veel mensen niet tegen, maar ik hou ook heel erg van humor. Er komt weleens een knappe vrouw naar me toe die met me op de foto wil, dan zie je d’r ook zo een beetje naar me kijken. Nicol wordt daar foxwild van, maar ze weten dat ik met haar ben en het doet me dus ook niks, zo’n blik. Ik heb het erg naar mijn zin met Nicolleke."

Hoeveel auto’s heb je, en welke?

"Het wagenpark dunt nu weer wat uit. Ik heb nu een nieuwe Ferrari, ik heb twee RollsRoyces, een Mercedes… De Porsche heb ik alweer verkocht. Als je iets koopt moet je ook iets verkopen. Ik kan geen tien auto’s rijden, snap je? De Rolls is mijn favoriet. Het is net of je in een kasteel rijdt. Ik woon niet alleen in een kasteel, ik rij er ook in."

In de serie zagen we je een camper kopen van ruim drie ton, maar een paar maanden later stond deze alweer te koop. Doe je wel vaker impulsaankopen?

"Nicolleke wilde een vaatwasser erin hebben, dus ja. Haha. Nee, ik vind het fijn dat ik daarmee op vakantie ben geweest, maar ik vind het ook leuk om hem dan weer met een beetje winst te verkopen en iets nieuws aan te schaffen. Ik heb al een nieuwe op de kop getikt, mét vaatwasser. Hatseflats! Vorige week waren we in Spanje en toen heb ik binnen tien minuten een appartement gekocht. We hoorden van iemand dat hij een nieuw appartementencomplex aan het bouwen was en toen heb ik een groot appartement met panoramaterras en zeezicht gekocht. Het is pas klaar in 2023, maar ik weet zeker dat ik het tegen die tijd voor een paar ton meer kan verkopen."

Met hoeveel vrouwen heb je het bed gedeeld?

"Ik denk een stuk of tien. Dat is toch niet zo heel veel?"

Mark Rutte of Sigrid Kaag?

"Mark Rutte. Die doet het nog niet zo verkeerd. Ze zitten allemaal wel op hem te schelden, maar wat hij ook beslist: het is toch niet goed. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan."

Nederland of België?

"België. Ik vind dat wel een gemoedelijk land. Bourgondisch, niet zo gejaagd als Nederland. Hier in de buurt hoor je ’s zondagsmorgens alleen maar een grasmaaier. Behalve die van mij dan, die hoor je niet. Het is hier heel relaxed wonen. Ik ga ook niet meer terug naar Nederland."

20 Maart word je 60. Mooie leeftijd om met pensioen te gaan?

"Dat is veel te vroeg, hè. Ik wil wel een keer die parken verkopen. Dat heb ik ook al met de kinderen besproken: een keer een rode strik eromheen en weg. Dat hoeft nog niet snel, maar komt er over anderhalf jaar iemand met een mooi bod, dan kan het zomaar gebeuren. Dan houdt de serie natuurlijk ook op, want dan valt er niets meer te filmen, en dat is allemaal best. Ik heb veel onroerend goed. Pandjes kopen en verkopen, dat lijkt me leuk om verder uit te bouwen. Het geld ligt op straat, je moet het alleen oprapen. Nicol moet er niet aan denken dat ik hier de hele dag in de stoel zit. Ze zegt nu al: er komt niets uit mijn handen als jij bij mij in de buurt bent."

Dit interview was eerder te lezen in Playboy 2.