Als hij op het podium staat, is Hans Klok bijna een soort God. Hij bepaalt wat mensen zien en denken. Fascineert hem dat eigenlijk? "Als je teruggaat naar de oorsprong van goochelen, dan kom je uit op zinsbegoocheling. Dat wil zeggen dat je zintuiglijke waarnemingen doet die niet met de werkelijkheid overeenkomen. Je ziet dingen die bovennatuurlijk lijken, maar dat zijn ze niet. Althans, niet in mijn show", begint de illusionist in de nieuwste Playboy. "Maar als je het overtuigend genoeg brengt, dan nemen mensen het toch voor lief. Dat vind ik grappig."
"De gemiddelde illusionist vind ik snel camp en niet erg best, maar bij mij gelooft het publiek echt dat ik spot met de natuurwetten. Als er één vraag is die me vaak bezighoudt, dan is het hoe het komt dat ik zoveel succes heb. Ik vind mezelf niet bijzonder goed, maar ik ben wel een heel harde werker. Misschien heb ik maar een klein beetje talent, maar daar haal ik wel het maximale uit. Ik heb talent om met talent om te gaan.’ Hard lachend: ‘Ik ben de Maradona onder de goochelaars.’
'Ik ben de Maradona onder de goochelaars'
Woke
Het is tegenwoordig een en al woke wat de klok slaat. Zou de illusionist zich dan ook kunnen voorstellen dat hij er op een gegeven moment voor kiest om zijn show inclusiever te maken? Bijvoorbeeld door over te stappen op mannelijke donkere assistenten? "Mijn specialiteit is verwisselen, een illusie die Houdini heeft uitgevonden. Hij noemde dat de metamorfose. Die verwisselingen vind ik het sterkst met een man en een vrouw, ook omdat je een vrouw nu eenmaal wat makkelijker in een kistje duwt."
"Ik ben zelf ook best geëmancipeerd, want ik ben de enige die zichzelf in stukken laat hakken, onthoofden en in zwaarden valt. Er zit één vrouw in mijn show die me altijd naar het leven staat. Ik vind het leuk dat ik haar lijdend voorwerp ben. In die zin ben ik best woke, maar qua verpakking kom ik niet door de ballotage als een feministische groepering hier in IJmuiden met spandoeken komt protesteren. Mijn vak is hopeloos ouderwets, niet geëmancipeerd en één groot #MeToo-verhaal. Ik raak mijn assistentes aan, ik til ze op mijn schouders, ik geef ze een tik op hun billen. Het is maar goed dat ik homo ben, anders zat ik allang in de bak. Eigenlijk vind ik dat stiekem wel leuk, want tegenwoordig mag niets meer. Het is allemaal #MeToo. Ik ben een legale #MeToo’er."
In de nieuwste Playboy vertelt Hans Klok meer over zijn carrière, jeugd, rock-'n-roll-leven, lhbtiq-acceptatie en nog veel meer. Donderdag in de winkel.
- BrunoPress