De meest bijzondere voedselverzoeken op Death Row

De doodstraf kennen wij hier niet, maar in bepaalde staten in Amerika is het nog steeds onderdeel van het rechtssysteem: iemands leven nemen als straf voor datgeen waarvoor iemand veroordeeld is lijkt misschien extreem. Nog steeds zijn de meningen erover verdeeld: in Amerika zijn grote groepen voor óf juist tegen de doodstraf.

Een laatste maaltijd

Als je ter dood veroordeeld bent heb je recht op een laatste maaltijd. In elke staat waar de doodstraf ingevoerd is (behalve in Texas) kan je nog genieten van een zelfgekozen lekkernij voordat je de pijp uit gaat. Als het aan ons ligt zijn wij niet vies van een goede, vettige, gefrituurde (laatste) maaltijd. Heerlijk toch, om je last supper zo ongezond mogelijk te maken? Het maakt dan toch allemaal geen reet meer uit. Er zijn heel wat gekke verzoekjes vanuit de gevangenissen in Amerika naar de chef-kok gegaan.

Victor Feguer

Victor belandde in de gevangenis voor de gruwelijke moord op Dr. Edward Bartles. Hij werd ter dood veroordeeld en vroeg voor zijn laatste maaltijd om een olijf met een pit erin. Ja, dat lees je goed: van alles wat de man kon kiezen, koos hij een olijf – met een pit erin! Ach ja, ieder zo zijn eigen ding natuurlijk. De gedachte erachter? Meneer dacht dat als hij de pit in zou slikken, er misschien wel een boom uit hem zou groeien. Helaas vonden de ambtenaren tijdens de begrafenis de olijfpit in de zak van Feguer. Bam bam bam... Zo werkt het natuurlijk niet hè?

Peter J. Miniel

Deze is gestoord, let maar eens op. Je mag natuurlijk alles kiezen wat je maar wilt. Dit nam Peter J. Miniel wel heel letterlijk. Dit is waar hij om vroeg: twintig rundvlees taco’s, enchilada’s, dubbele cheeseburgers, een jalapeño pizza, gebakken kip, spaghetti, een vruchtencake, een halve chocoladetaart, een halve vanillecake, koekjes, ijs met pecan-karamelfudge-smaak, twee Pepsi’s, twee Coca Cola’s, twee wortelbiertjes en twee glazen sap. Hierdoor waren de gevangenissen in Texas helemaal fed up with life. Begrijpen wij wel een beetje.

Gerald Lee Mitchell

De zoetekauw uit het lijstje – of een minimalist, hoe jij het wil noemen. Gerald Lee Mitchell hield zo erg van snoep dat hij een zak Jolly Ranchers snoepjes wilde eten als laatste maaltijd. Tja, waarom ook eigenlijk niet? Een duidelijke voorkeur, zo kan je het ook wel noemen. Of de meest gevaarlijke snoepkont die je je maar kan voorstellen.

En jij?

Of deze mannen zo'n laatste lekkere maaltijd nou verdienen of niet. Ze hebben ze allemaal gekregen. Ga eens bij jezelf na, wat zou jij voor het laatst naar binnen willen schuiven als je nog maar een dag te leven had? Een beetje luguber en niet een hele gezellige gedachte, maar hey, zo leer je jezelf ook weer een beetje beter kennen. Zet het om in iets positiefs en maak die maaltijd vanavond voor jezelf, daar heb je geen gevangenis chef voor nodig, joh.