De onschuldige bijstander: het seksfeest door de ogen van de mensen die er werken

Het seksfeest wint in de wereld - en Nederland - aan populariteit en we vermaken ons maar al te graag met de stomende verhalen over deze spannende feestjes. Maar hoe is zo'n feestje nu eigenlijk voor de mensen die níét meedoen? Na de nodige rapportages van enthousiaste participanten wordt het tijd om ook de minder spannende kant van de seksfeestjes te belichten: het seksfeest door de ogen van de mensen die hun brood verdienen met het werken tijdens deze onstuimige events.

Het seksfeest-taboe

Hoewel seksfeesten ook in Nederland steeds populairder worden, voelen de exclusieve feestjes nog steeds als iets uit een andere wereld; het is wat gebeurt als de klok twaalf slaat en alle seksverslaafde maniakken naar buiten komen. Tenminste, als we het enorme taboe dat rust op seksfeestjes mogen geloven. Gelukkig wordt er hard gewerkt om dit taboe te doorbreken en wordt de wondere wereld van de seksfeesten ook steeds normaler. Zo schreef een 38-jarige Engelse schrijfster in een artikel in YOU Magazine over de positieve invloed die de feesten op haar huwelijk hebben gehad. Ze vertelt: "... Ik vond het opwindend dat mensen naar ons kwamen kijken. Het was onwerkelijk hoe snel het normaal aanvoelde om seks te hebben in het bijzijn van vreemden, en ook om naar hen te kijken.” Ook Nederlandse schrijfster Marith Iedema in haar boek (S)experimenteren over erotische feesten en de fetisj-scene

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Gewoon een baan

Als actief participant van zo'n feestje klinkt het allemaal vooral heel spannend: kijken, bekeken worden, voelen, zoenen; vooral veel seks. Maar hoe gaat zo'n feestje eraan toe voor de mensen aan de zijlijn? De medewerkers die de drankjes serveren of de mensen verantwoordelijk voor de organisatie? Spoiler alert: Een heel stuk minder spannend.

Holly, een voormalig hostess van een seksfeest in New York vertelt aan GQ magazine: "Het is niet zo dat ik constant opgewonden was tijdens werk. Ik kijk gewoon naar de klok en denk 'nog maar twee uur te gaan'. Ik vulde kommen met condooms en zette tissues klaar. Na afloop ruimde ik glazen op en raapte gebruikte condooms van de vloer. Gelukkig was er iemand anders die de bedden schoonmaakte."

Aan de zijlijn

Ook voor Natasha en Kamila van Killing Kittens is een seksfeest niet de opwindende aangelegenheid die wij graag willen dat het is. Kamila vertelt het Britse magazine: "Twee uur na de start van het feestje gaan de play areas open en is de dansvloer helemaal leeg. Dat is het meest saaie deel van de avond voor ons: als iedereen seks heeft ... Tijdens het laatste event was 600 man aanwezig en ik weet nog dat ik achteraf dacht: 'ik kan me niet herinneren dat ik iemand seks heb zien hebben'. Het wordt gewoon een soort achtergrondgeluid." Natasha deelt: "We eindigen normaal gezien om half 3 's nachts. Mensen willen niet weg. Op één feest probeerde ik een vrouw weg te krijgen die een seksspeeltje in zich had. Ze bleef maar klaarkomen terwijl ik haar vroeg om te gaan."

Een veel minder opwindend beeld, dus. Toch houden wij ons vast aan de seksfeestjes in onze fantasieën en de spannende rapportages die we al hebben. Daar krijgen we het persoonlijk toch iets warmer van.